.

.

.

.

بسم الله الرحمن الرحیم

همسرم ! راه خدا را انتخاب کن که جز این راه دیگری برای خوشبختی وجود ندارد
. . . ملیحه جان همانطوری که میدانی احترام مادر واجب است . اگر انسان کوچکترین ناراحتی داشته باشد اولین کسی که سخت ناراحت می شود مادراست که همیشه به فکر فرزند یعنی جگرگوشه اش می باشد. . .
. . . ملیحه جان اگر مثلا نیم ساعتی فکر کردی راجع به موضوعی هرگز به تنهایی فکر نکن حتما از قرآن مجید و سخنان پیامبران - امامان استفاده کن و کمک بگیر- نترس هر چه می خواهی بگو. البته درباره هر چیزی اول فکر کن . هر چه که بخواهی در قرآن مجید هست مبادا ناراحت باشی همه چیز درست می شه ولی من می خواهم که همیشه خوب فکر کنی . مثلا وقتی یک نفر به تو حرفی می زند زود ناراحت نشو درباره اش فکر کن ببین آیا واقعا این حرف درسته یا نه . البته بوسیله ایمانی که به خدا داری.
ملیحه جان به خدا قسم مسلمان بودن تنها فقط به نماز و روزه نیست البته انسان باید نماز بخواند و روزه هم بگیرد . اما برگردیم سرحرف اول اگر دوستت تو را ناراحت کرد بعد پشیمان شد و به تو سلام کرد و از تو کمک خواست حتما به او کمک کن . تا میتونی به دوستانت کمک کن و به هر کسی که می شناسی و یا نمی شناسی خوبی کن. نگذار کسی از تو ناراحت بشه و برنجه.
هر کسی که به تو بدی می کند حتما از او کناره بگیر و اگر روزی از کار خودش پشیمون شد از او ناراحت نشو. هرگز بخاطر مال دنیا از کسی ناراحت نشو.
ملیحه جون در این دنیا فقط پاکی، صداقت ،ایمان ، محبت به مردم ، جان دادن در راه وطن ، عبادت باقی می ماند. تا می تونی به مردم کمک کن . حجاب ، حجاب را خیلی زیاد رعایت کن . اگه شده نان خشک بخور ولی دوستت ، فامیلت را که چیزی نداره، کسی که بیچاره است او را از بدبختی نجات بده. تا میتونی خیلی خیلی عمیق درباره چیزی فکر کن. همیشه سنگین باش. زود از کسی ناراحت نشو از او بپرس که مثلا چرا اینکار را کردی و بعد درباره آن فکر کن و تصمیم بگیر. . .
. . . ملیحه به خدا قسم به فکر تو هستم ولی می گویم شاید من مردم باید ملیحه ام همیشه خوشبخت باشد . هرگز اشتباه فکر نکند . همیشه فقط راه خدا را انتخاب بکند . چون جز این راه راه دیگری برای خوشبختی وجود ندارد .
ملیحه باید مجددا قول بدهی که همیشه با حجاب باشی . همیشه با ایمان باشی . همیشه به مردم کمک کنی . به همه محبت کنی . در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبری است و راه خداست . . .
. . . اگه می خواهی عباس همیشه خوشحال باشد باید به حرفهایم گوش کنی . ملیحه هرچقدر میتونی درس بخون . درس بخون درس بخون . خوب فکر کن . به مردم کمک کن . کمک کن خوب قضاوت کن . همیشه از خدا کمک بخواه . حتما نماز بخون . راه خدا را هرگز فراموش نکن . . .
. . . همیشه بخاطرت این کلمات بسیار شیرین و پر ارزش را بسپار « کسی که به پدر و مادرش احترام بگذارد ، یعنی طوری با آنها رفتار کند که رضایت آنها را جلب نماید ، همیشه پیش خداوند عزیز بوده و در زندگی خوشبخت خواهد بود . . .

ملیحه مهربانم هروقت نماز میخونی برام دعا کن .

.

.

.

.

.

.

روز گذشته و در دیدار رهبر انقلاب با خانواده شهید حججی، همسر شهید از رهبر انقلاب تقاضا می‌کند که عبای ایشان برای خاکسپاری همراه پیکر شهید تقدیم او شود.

رهبر انقلاب نیز پس از پایان دیدار بلافاصله عبای خود را برای همسر شهید ارسال می‌کنند.

عبای ایشان امروز به همراه پیکر مطهر شهید حججی به خاک سپرده می‌شود.

.

.

از عبد الملك روايت مى‏ كند كه گفت:

از امام جعفر صادق عليه السلام راجع بروزه گرفتن روز تاسوعا و عاشوراى محرم جويا شدم فرمود:

تاسوعا روزى است كه امام حسين عليه السلام و يارانش در كربلا محاصره شدند و اهل شام در اطراف آنان اجتماع نمودند. ابن مرجانه و ابن سعد از كثرت لشكر خود خوشحال شدند و امام حسين و ياران او را در آن روز ضعيف شمردند يقين كردند كه براى حسين عليه السلام ياورى نخواهد آمد و اهل عراق آن حضرت را امداد نخواهند كرد.

پدرم بفداى آن حسينى كه ضعيف شمرده شد و غريب بود!! سپس امام عليه السلام فرمود: اما روز عاشورا: اين روزى است كه امام حسين دچار مصيبت شد و در ميان ياران خود افتاد و اصحاب آن حضرت هم با اجساد برهنه در اطراف آن بزرگوار افتادند.

آيا يك چنين روزى را ميتوان روزه گرفت نه بخداى بيت الحرام يعنى كعبه، اين روز روز روزه گرفتن نيست. بلكه روز حزن و مصيبت است كه دچار اهل آسمان و زمين و جميع مؤمنين شده است.

روز عاشورا روز فرح و سرور است براى ابن مرجانه و آل زياد و اهل شام. خشم خدا بر آنان و ذرياتشان باد عاشورا همان روزى است كه جميع بقعه ‏هاى زمين گريان شدند غير از بقعه شام.

كسى كه اين روز را روزه بگيرد، يا به آن تبرك بجويد خدا او را در حالى با آل زياد. محشور مي كند كه قلبش مسخ شده باشد و مورد سخط خدا قرار گرفته باشد. كسى كه در اين روز چيزى را ببرد و در منزل خود ذخيره كند خدا نفاقى را دچار قلبش مي كند تا آن روزى كه او را ملاقات نمايد و بركت را از او و اهل بيت و فرزندانش خواهد گرفت شيطان را با او در كليه آنها شريك قرار مي دهد.

زندگانى حضرت امام حسين عليه السلام ( ترجمه [جلد 45 بحار الأنوار) ؛ ص120-121

.

.

 .

 .

امام صادق عليه السلام فرمود:

سعيد بن مسيب و قاسم بن محمد بن ابى بكر و ابو خالد كابلى از موثقين اصحاب على بن الحسين عليهما السلام بودند، و مادر من [دختر همين قاسم‏] با ايمان و تقوى و نيكوكار بود و خدا هم نيكوكاران را دوست دارد.

مادرم گفت كه پدرم باو فرمود: اى ام فروه! من در هر شبانه روز هزار بار براى گنهكاران از شيعيانم خدا را مي خواهم (و آمرزش مى‏خواهم) زيرا ما با دانائى بثواب و پاداش بر مصيباتى كه بما وارد مى‏ شود صبر مي كنيم ولى آنها بر آنچه نمي دانند صبر مى‏ كنند.

… توضيح‏

 يعنى ما مى‏ دانيم و يقين داريم كه بلاها و مصيباتى كه بر ما وارد مى‏ شود در برابر چشم خداست و او از همه آنها آگاه و مطلع است و دقيقا بحساب آنها رسيدگى مى‏ كند و انتقام ما را مي گيرد و پاداش بزرگ ما را عنايت مى‏ كند، از اين رو سيد الشهداء حسين بن على عليه السلام چون در روز عاشورا كودك شير خوارش را هدف تير ساختند، فرمود:

هون ما نزل بى انه بعين اللَّه‏

يعنى هر مصيبتى كه بر من مي رسد، چون خدا آن را ميبيند، تحملش برايم سبك و آسان است، ولى شيعيان و دوستان ما كه اين بصيرت و دانش را ندارند، صبر كردن آنها بر شدائد و بلاها سخت و دشوار است، چنان كه حجامت و عمل جراحى براى مرد عاقل و فهميده آسانتر و گواراتر است تا براى كودك غافل و نادان.

از اين رو ممكن است شيعيان گاهى در مصيبات جزع و بيتابى كنند و سخنى بر خلاف رضاى خدا گويند، و گناهى بر آنها نوشته شود، لذا امام باقر عليه السلام براى آنها از خدا آمرزش مى‏ طلبد و يا آمرزش آن حضرت تنها از نظر احترام بآنهاست، بجهت مقام و درجه‏اى كه در اين شكيبائى نزد خدا پيدا مي كنند.

اصول کافی، ترجمه مصطفوی، ج 2، ص 378،379

.

.

.

امام صادق علیه السلام میفرمایند :

زنی به نزد رسول خدا صلی الله علیه واله امد و پرسید حق مرد بر عهده زنش چیست ؟
حضرت فرمودند :بیش از این است که بتوان بیان کرد
آن زن اصرار کرد که مرا از بعضی از آنها با خبر کنید

حضرت فرمودند :
زن حق ندارد روزه (مستحبی) بگیرد مگر اینکه او اجازه بدهد
زن حق ندارد از خانه اش خارج شود مگر اینکه اجازه بگیرد
باید خود را به بهترین عطر ها معطر کند و بهترین لباس ها را بپوشد و باید با بهترین زینتها خود را تزیین کند و باید هر صبح وشام خود را به همسرش عرضه کند والبته حقوق مرد بر عهده زن بیشتر از اینهاست

الكافي 5 508 باب حق الزوج على المرأة …

25301- وَ عَنْهُمْ عَنْ أَحْمَدَ عَنِ الْجَامُورَانِيِّ عَنِ ابْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ جُبَيْرٍ الْعَزْرَمِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ جَاءَتِ امْرَأَةٌ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا حَقُّ الزَّوْجِ عَلَى الْمَرْأَةِ فَقَالَ أَكْثَرُ مِنْ ذَلِكَ قَالَتْ فَخَبِّرْنِي عَنْ شَيْ‏ءٍ مِنْهُ قَالَ لَيْسَ لَهَا أَنْ تَصُومَ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْنِي تَطَوُّعاً وَ لَا تَخْرُجَ مِنْ بَيْتِهَا (بِغَيْرِ إِذْنِهِ) وَ عَلَيْهَا أَنْ تَطَيَّبَ بِأَطْيَبِ طِيبِهَا وَ تَلْبَسَ أَحْسَنَ ثِيَابِهَا وَ تَزَيَّنَ بِأَحْسَنِ زِينَتِهَا وَ تَعْرِضَ نَفْسَهَا عَلَيْهِ غُدْوَةً وَ عَشِيَّةً وَ أَكْثَرُ مِنْ ذَلِكَ حُقُوقُهُ عَلَيْهَا

وسائل ‏الشيعة 20 176

عَنِ النَّبِيِّ صلی الله علیه واله قَالَ :
لَا يَحِلُّ لِامْرَأَةٍ أَنْ تَنَامَ حَتَّى تَعْرِضَ نَفْسَهَا عَلَى زَوْجِهَا تَخْلَعَ ثِيَابَهَا وَ تَدْخُلَ مَعَهُ فِي لِحَافِهِ فَتُلْزِقَ جِلْدَهَا بِجِلْدِهِ فَإِذَا فَعَلَتْ ذَلِكَ فَقَدْ عَرَضَتْ

پیامبر اکرم فرمودند:
هيچ زنى قبل از اینکه خود را به شوهر عرضه كند
حق ندارد بخوابد ،
و منظور از عرضه داشتن اينست كه لباسش را در آورد
و همراه با شوهرش به زیر لحاف برود
انگاه پوست خود را به پوست همسرش بکشد
هر گاه چنین کرد خود را به همسرش عرضه کرده وگرنه نه …

 .

 .

8- عَنْهُ عَنِ الْجَامُورَانِيِّ عَنِ ابْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي الْمَغْرَاءِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ:

أَتَتِ امْرَأَةٌ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه واله فَقَالَتْ مَا حَقُّ الزَّوْجِ عَلَى الْمَرْأَةِ فَقَالَ أَنْ تُجِيبَهُ إِلَى حَاجَتِهِ وَ إِنْ كَانَتْ عَلَى قَتَبٍ وَ لَا تُعْطِيَ شَيْئاً إِلَّا بِإِذْنِهِ فَإِنْ فَعَلَتْ فَعَلَيْهَا الْوِزْرُ وَ لَهُ الْأَجْرُ وَ لَا تَبِيتَ لَيْلَةً وَ هُوَ عَلَيْهَا سَاخِطٌ قَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ إِنْ كَانَ ظَالِماً قَالَ نَعَمْ قَالَتْ وَ الَّذِي بَعَثَكَ بِالْحَقِّ لَا تَزَوَّجْتُ زَوْجاً أَبَدا

الكافي 5 508

ابو بصیر میگوید :

امام صادق علیه السلام فرمودند:

زنی به نزد رسول خدا صلی الله علیه واله آمد و پرسید حق مرد بر همسرش چیست ؟

حضرت فرمودند :

اینست که که نیاز او را پاسخ دهد هر چند بر پشت شتر سوار باشد

وچیزی را نبخشد مگر اینکه از همسرش اجازه بگیرد واگر بدون اجازه ببخشد گناهش به گردن زن و ثوابش برای مرد خواهد بود

واینکه درحالی که شوهرش از او ناراحت است نخوابد

آنگاه زن پرسید : هر چند مردش به او ظلم کند ؟

حضرت فرمودند: بلی

آن زن گفت : قسم به آنکه تو را به حق مبعوث کرده هیچ گاه ازدواج نخواهم کرد

البته رسول الله صلوات الله علیه واله از تبتل یعنی همسر نداشتن و ازدواج نکردن نهی کردند

.

.

.

.

الكافي 5513

25351- وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام :

يَقُولُ خَطَبَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه واله النِّسَاءَ فَقَالَ يَا مَعْشَرَ النِّسَاءِ تَصَدَّقْنَ وَ لَوْ مِنْ حُلِيِّكُنَّ وَ لَوْ بِتَمْرَةٍ وَ لَوْ بِشِقِّ تَمْرَةٍ فَإِنَّ أَكْثَرَكُنَّ حَطَبُ جَهَنَّمَ إِنَّكُنَّ تُكْثِرْنَ اللَّعْنَ وَ تَكْفُرْنَ الْعِشْرَةَ فَقَالَتِ امْرَأَةٌ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَ لَيْسَ نَحْنُ الْأُمَّهَاتُ الْحَامِلَاتُ الْمُرْضِعَاتُ أَ لَيْسَ مِنَّا الْبَنَاتُ الْمُقِيمَاتُ وَ الْأَخَوَاتُ الْمُشْفِقَاتُ فَقَالَ حَامِلَاتٌ وَالِدَاتٌ مُرْضِعَاتٌ رَحِيمَاتٌ لَوْ لَا مَا يَأْتِينَ إِلَى بُعُولَتِهِنَّ مَا دَخَلَتْ مُصَلِّيَةٌ مِنْهُنَّ النَّارَ

ابو بصیر میگوید :

امام صادق علیه السلام میفرمودند:

روزی پیامبر صلی الله علیه واله با گروهی از زنان مواجه شدند وبه آنها چنین فرمودند :

ای گروه زنان صدقه بدهید حتی اگر شده از زینت و جواهر خود حتی اگر شده به اندازه یک شقه خرما

بدرستی که شما چوب جهنمید

شما زیاد لعن میکنید و زندگی نیک و نعمتها را کفران میورزید و ناشکری میکنید

در این هنگام زنی از قبیله بنی سلیم که شخصی مشهور به تعقل بود چنین عرضه کرد

یا رسول الله ایا ما همان مادرانی نیستیم که درد حمل را تحمل میکنیم و به فرزندانمان شیر میدهیم (در اسلام برای حمل و شیر دادن صواب فراوانی ذکر شده به گونه ای که زن پس از حمل همانند طفلش بدون گناه و بی حساب میشود )

ایا دخترانی که احکام خدا را اقامه میکنند و برادرانی که شفقت و جوانمردی دارند از ما نیستند؟

حضرت رسول صلی الله علیه و اله غمگین شدند و فرمودند آری شما زنانی هستید که حامله میشوید و فرزندانتان را به دنیا می آورید و به انها شیر می دهید و بسیار مهربان هستید

و اگر آن رفتاری که با شوهران خود میکنید نمی بود هیچ کدام شما که فقط یک نماز خوانده باشد (وهیچ کدام از احکام خدا را عمل نکرده و فقط یک نماز خوانده ) داخل در جهنم نمی شد .

یعنی بد رفتاری شما اگر با همسرتان نمی بود هیچ وقت داخل جهنم نمیشدید حتی اگر فقط از بین تمام عبادات یک نماز میخواندید

تا این جا اصل لزوم تواضع و فروتنی و قنوت در برابر همسر بیان شد.

.

.

.

.

.

عن مولانا أبي الحسن الرضا عليه السلام:

کانَ أَبِی إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لَا یُرَی ضَاحِکاً وَ کَانَتِ الْکَآبَةُ تَغْلِبُ عَلَیْهِ حَتَّی یَمْضِیَ مِنْهُ عَشَرَةُ أَیَّامٍ فَإِذَا کَانَ یَوْمُ الْعَاشِرِ کَانَ ذَلِکَ الْیَوْمُ یَوْمَ مُصِیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکَائِهِ وَ یَقُولُ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی قُتِلَ فِیهِ الْحُسَیْنُ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ

وقتی ماه محرم فرا می رسید ديگر در پدرم امام کاظم علیه السلام اثرى از خنده يا شادى دیده نمی شد و همواره غمگین و محزون بودند و مصيبت و غم بر تمام وجود ايشان غلبه مينمود. تا زمانى كه به روز دهم (عاشوراء) ميرسيد كه آن روز ، روز اوج مصیبت و اندوه و گريه او بود و می فرمود : در این روز بود که حسین علیه السلام را به شهادت رساندند.

 امالی صدوق، ص ۷۸
 بحار الانوار، ج ۴۴ ص ۲۸۴

.

.

.

.
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام :

قالَ خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله يَوْمَ النَّحْرِ إِلَى ظَهْرِ الْمَدِينَةِ عَلَى جَمَلٍ عَارِيَ الْجِسْمِ فَمَرَّ بِالنِّسَاءِ فَوَقَفَ عَلَيْهِنَّ ثُمَّ قَالَ يَا مَعْشَرَ النِّسَاءِ تَصَدَّقْنَ وَ أَطِعْنَ أَزْوَاجَكُنَّ فَإِنَ‏ أَكْثَرَكُنَّ فِي النَّارِ فَلَمَّا سَمِعْنَ ذَلِكَ بَكَيْنَ ثُمَّ قَامَتْ إِلَيْهِ امْرَأَةٌ مِنْهُنَّ فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ ص فِي النَّارِ مَعَ الْكُفَّارِ وَ اللَّهِ مَا نَحْنُ بِكُفَّارٍ فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّكُنَّ كَافِرَاتٌ بِحَقِّ أَزْوَاجِكُنَّ

 الكافي 5 514 25352- وَ عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ غَالِبٍ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِيِّ

امام باقر علیه السلام فرمودند :

پیامبر اعظم صلی الله علیه واله در روز قربانی به سمت بیرون مدینه خارج شدند در حالی که سوار بر شتری بدون زین بودند

در راه به گروهی از زنان بر خوردند و به آنها چنین گفتند :

ای گروه زنان زیاد صدقه بدهید و از همسرانتان اطاعت کنید چرا که بسیاری از شما در آتش خواهید سوخت

زمانی که زنان این سخنان را شنیدند گریه کردند و یکی از آنها چنین گفت :

ای رسول خدا آیا ما همراه با کفار در آتش خواهیم سوخت در حالی ما کافر نیستیم ؟

رسول خدا فرمودند شما کافر هستید به حقوق همسرانتان شما حق آنها را کفران می کنید و زیر پا می اندازید

کفر به حق همسر کفر به دستور خداست.

.

.

.

.

.

.

ريان بن شبيب گويد روز اول ماه‏ محرم‏ خدمت حضرت رضا رسيدم بمن فرمود اى پسر شبيب روزه‏اى؟ گفتم نه فرمود اين روزيست كه زكريا بدرگاه پروردگارش دعا كرد و گفت پروردگارا بمن ببخش از پيش خود نژاد پاكى زيرا تو شنواى دعائى خدا برايش اجابت كرد و بفرشتگان دستور داد ندا كردند زكريا را كه در محراب ايستاده بود كه خدا تو را بيحيى بشارت ميدهد هر كه اين روز را روزه بدارد و سپس دعا بدرگاه خدا كند خدا مستجاب كند چنان كه براى زكريا مستجاب كرد .

سپس گفت:

اى پسر شبيب به راستى محرم همان ماهى است كه اهل جاهليت در زمان گذشته ظلم‏ و قتال را بخاطر احترامش در آن حرام مى‏دانستند و اين امت حرمت اين ماه را نگه نداشتند و نه حرمت پيغمبرش را در اين ماه ذريه او را كشتند و زنانش را اسير كردند و بنه‏اش را غارت كردند خدا هرگز اين گناه آنها را نيامرزد .

اى پسر شبيب اگر براى چيزى گريه خواهى كرد براى حسين علیه السلام گريه كن كه چون گوسفند سرش را بريدند و هجده كس از خاندانش با او كشته شد كه روى زمين مانندى نداشتند و آسمانهاى هفت‏گانه و زمين براى كشتن او گريستند و چهار هزار فرشته براى ياريش بزمين آمدند و ديدند كشته شده و بر سر قبرش ژوليده و خاك آلود باشند تا قائم علیه السلام ظهور كند و ياريش كند و شعار آنها يا لثارات الحسين است .

اى پسر شبيب پدرم از پدرش از جدش برايم باز گفت كه چون جدم حسين علیه السلام كشته شد آسمان خون و خاك سرخ باريد .

اى پسر شبيب اگر بر حسين گريه كنى تا اشکت بر گونه‏هايت روان شود خدا هر گناهى كردى از خرد و درشت و كم و بيش بيامرزد .

اى پسر شبيب اگر خواهى خدا را بر خورى و گناهى نداشته باشى حسين را زيارت كن اى پسر شبيب اگر خواهى در غرفه‏ هاى ساخته بهشت با پيغمبر ساكن شوى بر قاتلان حسين لعن كن .

اى پسر شبيب اگر خواهى ثواب شهيدان با حسين را دريابى هر وقت بيادش افتادى بگو كاش با آنها بودم و بفوز عظيمى مى‏رسيدم.

اى پسر شبيب اگر خواهى با ما در درجات بلند بهشت باشى براى حزن ما محزون باش و و براى شادى ما شاد باش و ملازم ولايت ما باش و اگر مردى سنگى را دوست دارد با آن‏ خدا روز قيامت محشورش كند.

.

.

الأمالي (للصدوق) / ترجمه كمره‏اى، متن، ص129،130،131

.

.