.

.

پند نامه

شهید دکتر مصطفی چمران

.ش

.

شهید محمدحسین فهمیده
تاریخ تولد: ۱۳۴۶
تاریخ شهادت: ۸ آبان ۱۳۵۹
محل تولد: قم
طول مدت حیات: ۱۳ سال
محل شهادت: جبهه خونین‎شهر 

.

.

.
تبریک کریسمس و ولنتاین و مناسبتای غربی میشه با کلاسی
تبریک عید غدیر و مبعث و نیمه شعبان شد عرب پرستی !

سفر مکه و کربلا و مشهد کسی بره، میگن چرا پولشو ندادی فقرا
ولی از سفر دبی و آنتالیای خودش که نمی گذره، بالاخره آدمیزاده تفریح هم لازم داره !

شاهین نجفی و شارلی فحاشی می کنند شد آزادی بیان
مسلمونا از چیزی انتقاد مودبانه کنن، میشه دیکتاتوری دین !

گلشیفته فراهانی لخت شد همه گفتن حجاب مسئله شخصیه
الهام چرخنده چادری شد همون آدما گفتن ریا کار و متظاهره !

طرف علنا بر مقبره کورش کبیر سجده می کنه شد یکتا پرست
اما بوسه بر ضریح مبارک حضرت عباس میگن بت پرستی !

گریه و اشک و آه و شمع و گیتار و طبل برای مرتضی پاشایی شد انسانیت
اما به عزاداری برای حضرت سید الشهدا ( ع ) میگه مرده پرستی !

دلسوزی برای هزاران کودک شهید فلسطین میشه بیگانه پرستی
گل گذاشتن پشت در سفارت فرانسه برای کشته شدن 12 نفر میشه انسانیت!

دختره سرمای زمستون با یه ساپورت میاد خیابون سردش نمیشه
اما گرمای تابستون اگه روسری سر داشته باشه از گرما هلاک میشه !

خانمه با کفش پاشنه بلند داخل خیابون پیچ و تاب خورون، جولان میده
اما جمع کردن چادر یا مانتو بلند براش خیلی خیلی سخت شده !

ته ریش گذاشتن برای مد و کلاس میشه خوشتیپی
اما برای محرم و مسجد که باشه میگن اُمل و عقب افتادگی !

چهارشنبه سوری نارنجک میزنه دیوار مردم نمی گه کسی مریض داره
بعد در سال فقط سه روز هیئت بیرون بیاد میگن مریضا آسایش ندارن !

برای برد باخت الکی فوتبال میاد آرژانتین و عراقو می بنده به بار فحش ناموسی
بعد خود رو از نژاد پاک آریایی و از نسل کوروش و باشخصیت پارسی میدونه !

هر سال بدنش زیر سوزن و جوهر پر از تتو و خالکوبی میشه هیچی نیست
اما یکی برای سید الشهدا سینه زنی می کنه، میگن چرا به بدن ضرر می زنید !

دسته ها و جشن های هالووین و شیطان پرستی شده افتخار
دسته های سینه زنی محرم شده خار رفته تو چشمش !

برای نشر جملات جعلی و بی منبع کوروش سر و دست می شکنه و تازه خودشم میره مطالب نهج البلاغه رو به اسم کورش می زنه
اما به نهج البلاغه پر از حکمت مولا علی که میرسه سکوت میکنه !

امثال صادق هدایت و نیچه که به فجیح ترین شکل مردند شده الگو
بعد حضرت علی ، مولود کعبه و شهید محراب رو یه عرب می دونه !

رستم و آرش و کاوه ی افسانه های باستان رو می پرسته
اما شهید همت رو که قهرمان زمان خودشه … نمی شناسه !
.
.
.
متاسفم برای احساسات مصلحتی بعضی روشنفکرنماهای جامعه ما
که ” شتر با بارش ” را نمی بنند
اما اندر خم ” لنگ پشه کوره ای ” وا مانده اند ( ! )

هر کاری هم بکنی باز اینا راضی نمیشن پس هی نگید این وهن دینه اون وهن دینه

قرار نیست دین به ساز امثال این آدما باشه

هر چقدر کوتاه بیاید حرف مفت زیاده برای گفتن ..

.

.

.

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏ اند، از احمد بن محمد، از على بن نعمان، از سيف بن عَميره، از ابوبكر حضرمى كه گفت: جَعده- دختر اشعث بن قيس- حضرت حسن‏ بن على عليه السلام را زهر داد، و كنيزى از آن حضرت را نيز زهر داد، و كنيز آن حضرت، زهر را قى كرد، و امّا امام حسن‏، آن زهر در شكم مباركش ماند و به سبب آن، شكمش ورم كرد (و بنابر بعضى از نسخ كافى، شكم مباركش به جوش آمد) و جگرش را شكافت و پاره پاره نمود و به آن سبب وفات فرمود.

از امام صادق عليه السّلام روايت كرده‏ اند كه فرمود: همانا اشعث بن قيس كسى بود كه خود در (ريختن) خون امير مؤمنان عليه السّلام شركت جست، و دخترش جعدة (امام) حسن‏ عليه السّلام را زهر خورانيد و پسرش محمد در (ريختن) خون حسين عليه السّلام شركت جست.

اشعث بن قيس كندى از كسانى بود كه در سال نهم هجرت در رأس هيئتى از قبيله كنده كه جمعا هشتاد نفر مي شدند از يمن به مدينه آمد و خدمت رسول خدا (ص) رسيده و اسلام خود را اظهار كرد چنانچه ابن هشام در سيرة نقل مي كند، و بعدها نيز در جنگ صفين در ركاب امير مؤمنان عليه السّلام جنگ كرد.

و مردى شجاع بود، ولى پس از جريان حكميت در زمره خوارج درآمد و چنانچه امام عليه السّلام فرموده براى ريختن خون امير مؤمنان عليه السّلام با ابن ملجم همدست شد و دخترش جعده نيز كه همسر امام حسن عليه السّلام شد روى وعده‏هائى كه معاويه باو داده بود آن امام معصوم را مسموم كرد و پسرش محمد بن اشعث نيز در كربلا در رأس هزار سوار براى ريختن خون پاك حضرت سيد الشهداء روحى فداه حاضر گشت‏.2

.

________________________________________

1. تحفة الأولياء (ترجمه أصول كافى) ؛ ج‏2 ؛ ص587

2. الروضة من الكافي / ترجمه رسولى محلاتى ؛ ج‏1 ؛ ص245،246

 .

.

نامش هَفهاف بن مهند راسبی بصری است. ساعت پنج و شش عصر رسید کربلا. فکر می کرد آن لشکر سی هزار نفره که در ظاهر پیروز شدند لشکر حسین اند. رفت سمت لشکر گفت مولای من کجاست؟ گفتند مولای تو کیست؟ گفت پسر علی بن ابی طالب. گودال را نشانش دادند. فهمید ورق برگشته. فهمید دیر رسیده. کاش بصره اینقدر از کربلا دور نبود!
رفت سمت‌ گودال. نگفت دیر شده! نگفت ببخش حسین‌ جان نیامدم به یاری ات! نگفت لیاقت نداشتم با تو باشم! نا‌امید نشد. گفت مولای من! لحظاتی دیگر می آیم زیارت.
زد به دل لشکر. محاصره شد. شهید شد. افتاد نزدیک گودال.
ای کسانی که فکر می کنید جا مانده اید! هفهاف بصری بعد از حسین شهید شد! می گویند هفهاف آخرین‌ شهید واقعه است اما من می گویم‌ هفهاف اولین زائر کربلاست!

.

.

رتبه پنجاه و یکم کنکور رشته ریاضی فیزیک سال 57 بود و در رشته مهندسی برق دانشگاه صنعتی اصفهان پذیرفته شد.

۷۵ هزار نفر در کنکور رشته ریاضی فیزیک شرکت کرده بودند که او رتبه ۵۱ شد و نه تنها در رشته مهندسی برق دانشگاه صنعتی اصفهان که در آزمون اعزام به خارج هم پذیرفته شد اما از رفتن انصراف داد و پیوسته می گفت:
دیگر وقت رفتن نیست باید ایستاد و انقلاب را به ثمر نشاند.

دچار ناراحتی زانو شده بود … اما هنگامی که رادیو اعلام کرد جبهه ها به راننده لودر نیاز دارند، برای آموزش ثبت نام کرد و رفت. اولین بار هم از ناحیه زانو مجروح شد و مشکل زانویش چندین برابر شد. اما همیشه می گفت: باید جبهه ها را گرم نگه داشت.

ابتکارات جالبی از خود نشان می داد، مثلاً نهرکنی را طراحی کرده بود که به پشت یک بلدوزر بسته می شد و با سرعت ۱۲ کیلومتر در ساعت، شیاری به عمق یک متر در زمین حفر می کرد.

حضوری مستمر در جبهه ها داشت اما این بار با همیشه فرق داشت. ظهر روز هفدهم بهمن ماه سال ۶۴ بود که از انجام عملیات در جبهه های نبرد اطلاع پیدا کرد. همان روز عازم شد و سیزده روز از رفتنش گذشت تا اینکه در نیمه شب بیست و نهم بهمن در شمال فاو کمرش مورد اصابت گلوله تانک قرار گرفت و شهادت را در آغوش کشید.

شهید فرامرز آذری

۲۹ بهمن ۶۴ عملیات والفجر ۸ موعد شهادت وی فرا رسید.

.

.

.

شهادت یعنی دل بریدن از داشته‌ها …

خیلی‌ها بدنبال زیبایی‌های ظاهری‌اند،
چیزی که این شهید داشت، اما آنرا در راه دفاع از ناموس خدا، با خدا معامله کرد…

«شهید مدافع حرم حسن علاء نجمه»

.

1- پلاستیک به جای ساک ورزشی: حدود سال 1354بود که مشغول تمرین بودیم که ابراهیم وارد سالن شد و یکی از دوستان هم بعد از او وارد سالن شد و بی مقدمه گفت: داداش ابراهیم ، تیپ وهیکلت خیلی جالب شده.وقتی داشتی تو راه می اومدی دوتا دختر پشت سرت بودن و مرتب از تو حرف می زدن،شلوار وپیراهن شیک که پوشیده بودی و از ساک ورزشی هم که دستت بود، کاملاً مشخص بود ورزشکاری.

ابراهیم با شنیدن این حرفها یک لحظه جاخورد. انگار توقع چنین حرفی را نداشت و خیلی توی فکر رفت.
ابراهیم از آن روز به بعد پیراهن بلند و شلوار گشاد می پوشید و هیچ وقت هم ساک ورزشی همراه نمی آورد و لباس هایش رو داخل کیسه پلاستیکی می ریخت.هر چند خیلی از بچه ها می گفتند : بابا تو دیگه چه جور آدمی هستی؟! ما باشگاه می ائیم تا هیکل ورزشکاری پیدا کنیم و… ، تو با این هیکل روی فرم این چه لباس هایی است که می پوشی؟ ابراهیم هم به حرفهای اونها اهمیتی نمی داد و به دوستانش توصیه می کرد:اگر ورزش رو برای خدا انجام بدین عبادت است و اما اگر به هر نیت دیگری باشین ضرر خواهید کرد.

البته ابراهیم در جاهای مناسبی از توانمندی بدنی اش استفاده می کرد .مثلاً ابراهیم را دیده بودند در یک روز بارانی که آب در قسمتی از خیابان جمع شده بود و پیرمردها نمی توانستند از آن معبر رد شوند ، ابراهیم آنها را به کول می گرفت و از اون مسیر رد می کرد.

2- دزد خوش شانس: عصر یک روز وقتی خواهر وشوهر خواهر ابراهیم به منزلشان آمده بودند هنوز دقایقی نگذ شته بود که از داخل کوچه سرو صدایی شنیده می شد.ابراهیم سریع از پنجره طبقه ی دوم نگاه کرد و دید شخصی موتور شوهر خواهرشان را برداشته و در حال فرار است.

ابراهیم سریع به سمت درب خانه آمد و دنبال دزد دوید و هنوز چند قدمی نرفته بود که یکی از بچه محل ها لگدی به موتور زد و آقا دزده با موتور به زمین خورد.تکه آهنی که روی زمین بود دست دزد را برید و خون هم جاری شد. ابراهیم به محض رسیدن نگاهی به چهره پراز ترس و دلهره دزد انداخت و بعد موتور را بلند کرد و گفت: سوار شو! همان لحظه دزد را به درمانگاه برد و دست دزد را پانسمان کرد.

کارهای ابراهیم خیلی عجیب بود و شب هم با هم به مسجد رفتند و بعد از نماز ابراهیم کلی با اون دزد صحبت کرد و فهمید که آدم بیچاره ای است و از زور بیکاری از شهرستان به تهران آمده و دزدی کرده.
ابراهیم با چند تا از رفقا و نمازگزاران صحبت کرد و یه شغل مناسبی برای آن آقا فراهم کرد.مقداری هم پول از خودش به آن شخص داد و شب هم شام خورد و استراحت کردند.صبح فردا خیلی از بچه ها به این کار ابراهیم اعتراض کردند. ابراهیم هم جواب داده بود:مطمئن باشید اون آقا این برخورد را فراموش نمی کند و شک نکنید برخورد صحیح، همیشه کار سازه.

 یکی دیگه از رفتارهای عجیب ابراهیم این بود که داشتیم با موتور می رفتیم که موتور سواری جلوی ما پیچید وبا اینکه مقصر بود ،هو کرد و بی احترامی .من دوست داشتم ابراهیم با آن بدن قوی ای که داره پائین بیاید و جوابش را بدهد.ولی ابراهیم با آن لبخندی که به لب داشت در جواب عمل او گفت: سلام. خسته نباشید. موتور سوار عصبانی یکدفعه جاخورد … .

.

سالهاست که می آید
هر کجا که تشییع شهدای گمنام باشد ،او نیز می آید
به این امید که شاید یکی از آنها فرزند خودش باشد

•
•
•
•
پ.ن:

آخر می دانی، پسرش خیلی مادری بود
جانش بود و مادرش . . .
خوب هم راه و رسم فرزندی را به جا آورد
پهلو شکسته ،بی نشان ،بی پلاک . . .

خوش به سعادت مادرانی که
این چنین در مقابل حضرت فاطمه(س) روسفید شدند.

.

.

زمانه عجیبی است…
درک کردنش عظمت می خواهد…

در زمان غیبت به کسی منتظر گفته می شود که منتظر شهادت باشد.

“شهید مهدی زین الدین”

.

.

دلتنگ رفتنم…این همه چراغ تو این شهر هیچ کدوم دلمو روشن نمی کنه…دلم آسمون می خواد…آسمون…

آن روز ها دروازه شهادت داشتیم ولی الان معبری تنگ …….
هنوز هم برای شهید شدن فرصت هست دل را باید صاف کرد.

اللهم ارزقنا توفیق الشهادة فی سبیلک