.

.

.

.

الكافي 5513

25351- وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام :

يَقُولُ خَطَبَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه واله النِّسَاءَ فَقَالَ يَا مَعْشَرَ النِّسَاءِ تَصَدَّقْنَ وَ لَوْ مِنْ حُلِيِّكُنَّ وَ لَوْ بِتَمْرَةٍ وَ لَوْ بِشِقِّ تَمْرَةٍ فَإِنَّ أَكْثَرَكُنَّ حَطَبُ جَهَنَّمَ إِنَّكُنَّ تُكْثِرْنَ اللَّعْنَ وَ تَكْفُرْنَ الْعِشْرَةَ فَقَالَتِ امْرَأَةٌ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَ لَيْسَ نَحْنُ الْأُمَّهَاتُ الْحَامِلَاتُ الْمُرْضِعَاتُ أَ لَيْسَ مِنَّا الْبَنَاتُ الْمُقِيمَاتُ وَ الْأَخَوَاتُ الْمُشْفِقَاتُ فَقَالَ حَامِلَاتٌ وَالِدَاتٌ مُرْضِعَاتٌ رَحِيمَاتٌ لَوْ لَا مَا يَأْتِينَ إِلَى بُعُولَتِهِنَّ مَا دَخَلَتْ مُصَلِّيَةٌ مِنْهُنَّ النَّارَ

ابو بصیر میگوید :

امام صادق علیه السلام میفرمودند:

روزی پیامبر صلی الله علیه واله با گروهی از زنان مواجه شدند وبه آنها چنین فرمودند :

ای گروه زنان صدقه بدهید حتی اگر شده از زینت و جواهر خود حتی اگر شده به اندازه یک شقه خرما

بدرستی که شما چوب جهنمید

شما زیاد لعن میکنید و زندگی نیک و نعمتها را کفران میورزید و ناشکری میکنید

در این هنگام زنی از قبیله بنی سلیم که شخصی مشهور به تعقل بود چنین عرضه کرد

یا رسول الله ایا ما همان مادرانی نیستیم که درد حمل را تحمل میکنیم و به فرزندانمان شیر میدهیم (در اسلام برای حمل و شیر دادن صواب فراوانی ذکر شده به گونه ای که زن پس از حمل همانند طفلش بدون گناه و بی حساب میشود )

ایا دخترانی که احکام خدا را اقامه میکنند و برادرانی که شفقت و جوانمردی دارند از ما نیستند؟

حضرت رسول صلی الله علیه و اله غمگین شدند و فرمودند آری شما زنانی هستید که حامله میشوید و فرزندانتان را به دنیا می آورید و به انها شیر می دهید و بسیار مهربان هستید

و اگر آن رفتاری که با شوهران خود میکنید نمی بود هیچ کدام شما که فقط یک نماز خوانده باشد (وهیچ کدام از احکام خدا را عمل نکرده و فقط یک نماز خوانده ) داخل در جهنم نمی شد .

یعنی بد رفتاری شما اگر با همسرتان نمی بود هیچ وقت داخل جهنم نمیشدید حتی اگر فقط از بین تمام عبادات یک نماز میخواندید

تا این جا اصل لزوم تواضع و فروتنی و قنوت در برابر همسر بیان شد.

.

.