.

.

.

.
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام :

قالَ خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله يَوْمَ النَّحْرِ إِلَى ظَهْرِ الْمَدِينَةِ عَلَى جَمَلٍ عَارِيَ الْجِسْمِ فَمَرَّ بِالنِّسَاءِ فَوَقَفَ عَلَيْهِنَّ ثُمَّ قَالَ يَا مَعْشَرَ النِّسَاءِ تَصَدَّقْنَ وَ أَطِعْنَ أَزْوَاجَكُنَّ فَإِنَ‏ أَكْثَرَكُنَّ فِي النَّارِ فَلَمَّا سَمِعْنَ ذَلِكَ بَكَيْنَ ثُمَّ قَامَتْ إِلَيْهِ امْرَأَةٌ مِنْهُنَّ فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ ص فِي النَّارِ مَعَ الْكُفَّارِ وَ اللَّهِ مَا نَحْنُ بِكُفَّارٍ فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّكُنَّ كَافِرَاتٌ بِحَقِّ أَزْوَاجِكُنَّ

 الكافي 5 514 25352- وَ عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ غَالِبٍ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِيِّ

امام باقر علیه السلام فرمودند :

پیامبر اعظم صلی الله علیه واله در روز قربانی به سمت بیرون مدینه خارج شدند در حالی که سوار بر شتری بدون زین بودند

در راه به گروهی از زنان بر خوردند و به آنها چنین گفتند :

ای گروه زنان زیاد صدقه بدهید و از همسرانتان اطاعت کنید چرا که بسیاری از شما در آتش خواهید سوخت

زمانی که زنان این سخنان را شنیدند گریه کردند و یکی از آنها چنین گفت :

ای رسول خدا آیا ما همراه با کفار در آتش خواهیم سوخت در حالی ما کافر نیستیم ؟

رسول خدا فرمودند شما کافر هستید به حقوق همسرانتان شما حق آنها را کفران می کنید و زیر پا می اندازید

کفر به حق همسر کفر به دستور خداست.

.

.

.

.

در روایات آمده که اگر بد رفتاری زن با شوهر نباشد ،زن بدون حساب و کتاب وارد بهشت میشود

زن مکلف به تواضع در برابر همسرش هست.
در عین حال مرد هم موظف به حسن خلق در برابر اهلش میباشد

اما الان این رو بگیم

یادمون باشه ما در زندگی باید با خدا معامله کنیم.

زندگی باید خدامحور باشه

و اگر کسی حکم خدا رو در مورد زن بیان کند ولی حکم مرد رو نگوید ، تکلیف از گردن زن ساقط نمی شود

البته سعی می کنیم همه را بگوییم ان شاء الله.

اما بد اخلاقی

گفتیم بد اخلاقی زن در برابر همسرش خلاف تواضع و قنوتی هست که خدا از وی خواسته

الكافي 5 554

25353- وَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبَانٍ عَنْ حَرِيزٍ عَنْ وَلِيدٍ قَالَ :
جَاءَتِ امْرَأَةٌ سَائِلَةً إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه واله فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه واله وَالِدَاتٌ وَالِهَاتٌ رَحِيمَاتٌ بِأَوْلَادِهِنَّ لَوْ لَا مَا يَأْتِينَ إِلَى أَزْوَاجِهِنَّ لَقِيلَ لَهُنَّ ادْخُلْنَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ

روزی زنی برای پرسیدن یک سوال به نزد رسول خدا رفت رسول خدا صلی الله علیه واله به او فرمودند شما زنانی هستید که حامله می شوید بچه هایتان را به دنیا میاورید و با آنها مهربانی می کنید و اگر آن بد رفتاری که با همسرانتان می کنید نمی بود به یقین به شما چنین گفته می شد

که بدون حساب داخل در بهشت شوید .

نکته اینجاست که اگر یک مورد بد اخلاقی نبود بهشت بدون حساب برای زنان می بود

پس معلومه این حسن خلق و تواضع کامل و همیشگی کار آسانی نیست و فقط یک زن صالحه این رو بدست خواهد آورد

..

.

.

در احکام خداوند سلیقه ای  نباید برخورد کرد.

چون خداوند حکیم در وراء دستوراتی که داده ،حکمتهایی رو قرار داده که جز با تعبد در برابر احکام بهش نخواهیم رسید.

خدا بخواد یک مورد آن را بررسی می کنیم و می بینیم چه اثری دارد این تعبد در برابر احکام و تسلیم خدا بودن در گرمی زندگی زناشویی.

وَ عَنْ النبی صلی الله علیه وآله :

أَنَّهُ قَالَ لَا تُؤَدِّي الْمَرْأَةُ حَقَّ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّى تُؤَدِّيَ حَقَّ زَوْجِهَا

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله میفرمایند :

یک زن حق خدای تعالی را پرداخت نمی کند مگر اینکه اول حق همسرش را پرداخت نماید .

مستدرك‏ الوسائل 14  257

پرداخت حق خداوند در گرو عمل به دستور خداست

یکی از دستورات خداوند اطاعت و تواضع و قنوت زن در برابر همسر هست که در آیه 34 سوره مبارکه نساء فرستادیم و روایات برای ما تبیین می کنند.

اگر زنی در برابر همسرش تواضع داشته باشه هرگز با او بد اخلاقی نمیکنه
و سوء رفتار خلاف تواضع هست و روایاتش رو در پست های بعدی ارسال می کنیم.

.

.

.

.

.

الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ بِما فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلى‏ بَعْضٍ وَ بِما أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوالِهِمْ الصَّالِحاتُ قانِتاتٌ حافِظاتٌ لِلْغَيْبِ بِما حَفِظَ اللَّهُ وَ اللاَّتي‏ تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَ اهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضاجِعِ وَ اضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبيلاً إِنَّ اللَّهَكانَ عَلِيًّا كَبيراً

مردان، سرپرست و نگهبان زنانند، بخاطر برتريهايى كه خداوند ( در ناحيه خلقت فقط نه در ارزش و كرامت انسانى ) براى بعضى نسبت به بعضى ديگر قرار داده است، و بخاطر انفاقهايى كه از اموالشان (در مورد زنان) مى‏ كنند.

و زنان صالح، زنانى هستند

كه متواضعند، (در برابر همسر)

و در غياب (همسر خود) اسرار و حقوق او را، حفظ مى‏ كنند

در(محدوده و) مقابل حقوقى كه خدا براى آنان قرار داده،.

و (امّا) آن دسته از زنان را كه از سركشى و مخالفتشان بيم داريد، پند و اندرز دهيد!

(و اگر مؤثر واقع نشد،) در بستر از آنها دورى نماييد!

و (اگر هيچ راهى جز شدت عمل، براى وادار كردن آنها به انجام وظايفشان نبود،) آنها را تنبيه كنيد!

و اگر از شما پيروى كردند، راهى براى تعدّى بر آنها نجوييد!

(بدانيد) خداوند، بلندمرتبه و بزرگ است.

.

.

سوره مبارکه نساء آیه 34

.

.

.

.

(امام باقر علیه السلام از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:)

دو چیز در زمین مایه امان از عذاب خدا بود :

یکی از آن دو برداشته شد ، پس دیگری را دریابید و بدان چنگ زنید ، اما امانی که برداشته شد رسول خدا صلی الله علیه وآله بود .

و امان باقیمانده ، استغفار کردن است ، که خدای بزرگ به رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود :

« خدا آنان را عذاب نمی کند ، در حالی که تو در میان آنانی و عذابشان نمی کند تا آن هنگام که استغفار می کنند . »

.

.

حکمت 88 نهج البلاغه

.

.

از آن جمله، ابن بابويه رضى الله عنه در عيون أخبار، از حضرت امام رضا عليه السلام روايت كرده:

كه از آباى كِرام خود عليهم السلام روايت مى‏ فرمود كه حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود كه:

خداوندا! رحمت كن خلفاى مرا! و اين كلام را «3» تا سه مرتبه تكرار فرمود.

كسى گفت: يا رسول اللَّه! خلفاى شما كدام‏اند؟

فرمود كه: آن جماعتى كه بعد از من مى ‏آيند و احاديث و سنّت مرا روايت مى‏ كنند و به مردم بعد از من، تعليم مى‏ كنند. «4» و به اين مضمون، در امالى و معانى الأخبار، روايت نموده. «5»

و محمّد بن الحسن الصفّار رحمه الله، در كتاب بصائر الدّرجات، از معاوية بن عمّار روايت كرده كه گفت: از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام سؤال كردم كه: مردى كه روايتِ حديث شما بسيار كند و در ميان مردم، منتشر سازد و در دل‏هاى شيعيان محكم سازد، افضل است يا مردى عابد كه از شيعيان شما باشد و آن قدر روايت نداشته

باشد؟ فرمود:

كسى كه روايتِ حديث ما بسيار مى‏ كند و حديث ما را در ميان مردم، منتشر مى‏ سازد و در دل‏هاى شيعيان ما محكم مى‏ سازد يا دل‏هاى ايشان را راست مى‏ دارد، افضل

است از هزار عابد.«6»

.

(1). سوره فرقان، آيه 15.

(2). ب:- «تعلّم».

(3). الف:- «را».

(4). عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج 1، ص 40، ح 94.

(5). الأمالى، صدوق، ص 247، ح 266؛ معانى الأخبار، ص 374 و 375، ح 1.

(6)منهج اليقين (شرح نامه امام صادق عليه السلام به شيعيان)، ص:351

.

.

.

.

.

.

روزی حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) به خانه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها آمدند و مشاهده نمودند که امیرالمومنین علی علیه السلام در حال پاک کردن عدس هستند.

رسول الله به امام علی فرمودند:

«مردی که در امور منزل به همسرش کمک کند، خداوند به او پاداش یک سال عبادتی می دهد که روزهایش را روزه گرفته باشد و شب هایش را شب زنده داری کرده باشد.

همچنین پاداش صابرانی مثل یعقوب و داوود و عیسی به او عنایت می کند.

هر مردی که در خانه در خدمت عیال باشد و کار منزل را ننگ و عار نداند، خداوند متعال نام او را در دیوان شهیدان قرار می دهد و پاداش هزار شهید را نصیبش می کند.»

.

.

جامع الاخبار ، صفحه ۱۰۲

.

.

.

.

.

.

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در کتاب گرانقدر خود نهج البلاغه می فرماید :

اگر با شمشیرم بر بینی مؤمن بزنم که دشمن من شود ، با من دشمنی نخواهد کرد،

و اگر تمام دنیا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد،

و این بدان جهت است که قضای الهی جاری شد، و بر زبان پیامبر امّی صلی الله علیه و آله گذشت که فرمود:

« ای علی ! مؤمن تو را دشمن نگیرد، و منافق تو را دوست نخواهد داشت. »

.

.

حکمت 45 نهج البلاغه

.

.

عَنْ حَبَّةَ الْعُرَنِيِّ قَالَ: سِرْنَا مَعَ عَلِيٍّ علیه السلام يَوْماً فَالْتَفَتَ فَإِذَا جُوَيْرِيَةُ خَلْفَهُ بَعِيداً فَنَادَاهُ يَا جُوَيْرِيَةُ الْحَقْ بِي لَا أَبَا لَكَ أَ لَا تَعْلَمُ أَنِّي أَهْوَاكَ وَ أُحِبُّكَ…

حَبَّةُ العُرَنی می گوید:

روزی با علی علیه السلام در راهی می رفتیم. ایشان نگاهی به پشت سر انداخت. جُوَیرِیَه [بن مُسهِر] را دید که پشت سر ایشان با فاصله [می آمد]. پس او را صدا زد که ای جویریه به من ملحق شو که نظیر نداری! مگر نمی دانی که دلم هوایت را کرده و تو را دوست می دارم؟ جویریه به سوی ایشان دوید.

امام به او فرمود: من تو را از اموری آگاه می سازم، پس آن را در دل داشته باش. و آهسته با هم صحبت کردند.
جویریه به ایشان عرض کرد: ای امیرالمؤمنین، من مردی فراموشکارم.

امام فرمود: حدیث را دوباره برایت تکرار می کنم که به یادت بماند. و در آخر کلامش به او فرمود:
ای جویریه،
دوست بدار محبّ ما را مادامی که به ما دوستی می ورزد
و هر گاه به ما دشمنی ورزید با او دشمنی کن.

و دشمن بدار دشمنِ ما را تا زمانی که با ما دشمنی می کند
و هر گاه با ما دوستی کرد او را دوست بدار.

بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج‏34 ؛ ص301

.

.

.

.

.

.

هنگامی که امام صادق علیه السلام به عراق آمده و در منزل حیره اقامت گزیدند.

ابوحنیفه ملعون به محضر آن حضرت شرفیاب شده و در مورد مسائلی از حضرت سوال نمود که از جمله آنها این بود:

فدایت شوم امر به معروف چیست؟

فرموند: ای ابا حنیفه ! معروف نزد اهل آسمان و زمین حضرت مولا امیرالمومنین علی علیه السلام است.

عرض کرد: فدایت گردم منکر چیست؟

فرمود: منکر آن دو نفر هستند که در حق او ظلم کردند و خلافتش را غصب کردند و مردم را بر او مسلط نمودند.

عرض کرد: پس آنچه که فردی را در حال گناه می بینیم و او را از آن نهی می کنیم چیست؟

فرمود: آن نه امر به معروف و نه نهی از منکر است بلکه آن خیری است که برای قیامت پیش فرستاده است

روى الشيخ المفيد قدس الله روحه بإسناده إلى محمد بن السائب الكلبي قال :
لما قدم الصادق علیه السلام العراق نزل الحيرة فدخل عليه أبو حنيفة وسأله عن مسائل وكان مما سأله أن قال له جعلت فداك ما الأمر بالمعروف فقال علیه السلام المعروف يا أبا حنيفة المعروف في أهل السماء المعروف في أهل الأرض وذاك ❤️أمير المؤمنين علي بن أبي طالب علیه السلام❤️
قال جعلت فداك فما المنكر
قال اللذان ظلماه حقه وابتزاه أمره وحملا الناس على كتفه
قال ألا ما هو أن ترى الرجل على معاصي الله فتنهاه عنها فقال أبو عبد الله علیه السلام ليس ذاك بأمر بمعروف ولا نهي عن منكر إنما ذاك خير قدمه

.

.

بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث جلد 24 صفحه 58

.

.