امیرالمومنین علی علیه السلام میفرمودند:
به خدایی که دانه را شکافت و نسیم را حرکت داد
رسول خدا صلوات الله علیه و اله عهد کرد با من که :
تو را دوست ندارد مگر مومن
و بغض به تو ندارد مگر  منافق . (1)

و فرمودند: در منافق دو خصلت جمع نمیشود :
راه درست
و فهم سنت رسول الله صلوات الله علیه و اله . (2)

1)عَنْ زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ قَالَ: سَمِعْتُ عَلِيّاً علیه السلام يَقُولُ‏:
«وَ الَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ إِنَّهُ لَعَهِدَ إِلَيَّ النَّبِيُّ ص أَنَّهُ لَا يُحِبُّكَ إِلَّا مُؤْمِنٌ وَ لَا يُبْغِضُكَ‏ إِلَّا مُنَافِقٌ‏».
الغارات (ط - القديمة) / ج‏2 / 356 / و منهم الوليد بن عقبة ….. ص : 355
2)وَ قَالَ ع‏ الْمُؤْمِنُ لَا يُخْلَقُ عَلَى الْكَذِبِ وَ لَا عَلَى الْخِيَانَةِ1
وَ خَصْلَتَانِ لَا يَجْتَمِعَانِ‏فِي الْمُنَافِقِ
سمْتٌ حَسَنٌ‏
 و فِقْهٌ فِي سُنَّة
تحف العقول ؛ النص ؛ ص367
ابن شعبه حرانى، حسن بن على، تحف العقول - قم، چاپ: دوم، 1404 / 1363ق.

.

.

.

.

.

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در کتاب گرانقدر خود نهج البلاغه می فرماید :

اگر با شمشیرم بر بینی مؤمن بزنم که دشمن من شود ، با من دشمنی نخواهد کرد،

و اگر تمام دنیا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد،

و این بدان جهت است که قضای الهی جاری شد، و بر زبان پیامبر امّی صلی الله علیه و آله گذشت که فرمود:

« ای علی ! مؤمن تو را دشمن نگیرد، و منافق تو را دوست نخواهد داشت. »

.

.

حکمت 45 نهج البلاغه

امام صادق عليه السلام فرمودند :

إِنَّ المُؤمِنَ يَغبِطُ وَلايَحسُدُ وَالمُنافِقُ يَحسُدُ وَلايَغبِطُ؛

مؤمن غبطه مى خورد و حسادت نمى ورزد، منافق حسادت مى ورزد و غبطه نمى خورد.

(غبطه آن است كه آرزو كنى آنچه ديگرى دارد، هم روزی تو شود و هم برای او افزایش یابد.
و حسد آن است كه نعمتى را كه ديگرى دارد، بر تو گران آید و بخواهی که نداشته باشد ولو به قیمت این که خودت هم دیگر آنرا نداشته باشی).

(كافى، ج2، ص307، ح7)