.

امام‏ سجاد مى ‏فرمايند:

على- عليه السّلام- از كربلا عبور كرد، در حالى كه چشمانش پر از اشك شده بود، فرمودند:

اينجا محل زانو زدن شتران آنهاست. و اينجا محل انداختن بارهاى آنهاست. و در اينجا خون آنها ريخته مى‏ شود. خوشا به حال خاكى كه در آن خون دوستان، ريخته مى‏ شود!

امام باقر- عليه السّلام- مى‏  فرمايند: على- عليه السّلام- با مردم مى‏ رفت تا به يك يا دو ميلى كربلا رسيدند حضرت جلوتر از مردم رفت و جايى را طواف كرد كه به آن «مقذفان» مى‏ گفتند. فرمودند:

«در اينجا دويست پيامبر و دويست سبط كشته شده است و همه آنها شهدا بودند. و اينجا مركبها را مى‏ خوابانند. و اينجا شهدا به خاك مى‏ افتند كه هيچ كس قبل از آنها مثل ايشان نبوده و بعدها نيز هيچ كس نمى‏ تواند مانند آنها باشد.

.

.

جلوه  ‏هاى اعجاز معصومين عليهم السلام ؛ ؛ ص152

.

.

.

 امام صادق- عليه السّلام- روايت مى‏كند: شخصى به نام جبير، خزانه‏ دار

معاويه بود و مادر پيرى داشت كه در كوفه زندگى مى‏ كرد. روزى به معاويه گفت:

مادر پيرم در كوفه است و دلم براى او تنگ شده است، اجازه بدهيد بروم و او را ملاقات كنم و حق مادرى را ادا نمايم.

معاويه گفت: در كوفه چه كار مى‏كنى؟ چون در آنجا مرد ساحرى است كه به او «على بن ابى طالب» مى‏گويند و مى‏ ترسم تو را فريب دهد! جبير گفت: من با على چه كار دارم، مى ‏روم و مادرم را زيارت مى‏ كنم و بر  مى‏ گردم. معاويه اجازه داد. جبير آمد تا به عين التمر رسيد. و مقدار پولى كه همراه آورده بود در آنجا دفن كرد. مأموران على- عليه السّلام- او را گرفتند و پيش آن حضرت آوردند.

وقتى كه چشم على- عليه السّلام- به او افتاد، فرمود: اى جبير! تو گنجى از گنجهاى خدا هستى معاويه به تو گفته است كه من ساحر هستم.

جبير گفت: به خدا سوگند! همين طور است.

امام فرمود: پيش تو مقدارى پول بود كه قسمتى از آن را در عين التمر، مخفى كردى.

جبير گفت: «درست مى‏ فرماييد يا امير المؤمنين!».

على- عليه السّلام- رو كرد به امام حسن و فرمود: يا حسن! او را به خانه خود ببر و به او نيكى كن.

فرداى آن روز، على- عليه السّلام- او را صدا كرد و فرمود: در زمان رجعت او از طرف كوه اهواز با چهار هزار سواره مسلح مى‏ آيد و كنار قائم اهل بيت- عليه السّلام- مى‏ جنگد .

جلوه ‏هاى اعجاز معصومين عليهم السلام ؛ ؛ ص153،154

.

.

.

اشعث ملعون برادری داشت که مرده بود و امیرالمومنین علی علیه السلام برای تعزیت او نزدش رفته بودند
حضرت به او فرمودند:
اگر بی تابی کنی حق رحمت را ادا کردی و اگر صبر کنی حق خدا را ادا کردی که تو اگر صبر کنی بر چیزی صبر کردی که قضای الهی بوده و مورد ستایش خواهی بود

و اگر بی تابی کنی بر چیزی بیتابی کردی که قضای الهی بوده و مورد مذمت هم خواهی بود

اشعث به حضرت عرض کرد انا لله و انا الیه راجعون

امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند میدانی تاویل و معنای این حرف چیست ؟
اشعث گفت نه شما غایت علم و انتهای ان هستید
پس حضرت فرمودند این که گفتی انا لله اقرار تو بود به ملک الهی  که تو مملوک و خدا مالک توست
این که گفتی انا الیه راجعون اقرار تو بود به نابودی

ﻋَﻠِﻲﱡﱡ ﺑْﻦُ ﻣُﺤَﻤﱠﱠﺪٍ ﻋَﻦْ ﺻَﺎﻟِﺢِ ﺑْﻦِ ﺃَﺑِﻲ ﺣَﻤﱠﱠﺎﺩٍ ﺭَﻓَﻌَﻪُ ﻗَﺎﻝَ: ﺟَﺎﺀَ ﺃَﻣِﻴﺮُ ﺍﻟْﻤُﺆْﻣِﻨِﻴﻦَ ﻉ ﺇِﻟَﻰ ﺍﻟْﺄَﺷْﻌَﺚِ ﺑْﻦِ ﻗَﻴْﺲٍ ﻳُﻌَﺰﱢﱢﻳﻪِ ﺑِﺄَﺥٍ ﻟَﻪُ ﻳُﻘَﺎﻝُ ﻟَﻪُ ﻋَﺒْﺪُ ﺍﻟﺮﱠﱠﺣْﻤَﻦِ ﻓَﻘَﺎﻝَ ﻟَﻪُ ﺃَﻣِﻴﺮُ ﺍﻟْﻤُﺆْﻣِﻨِﻴﻦَ ﻉ ﺇِﻥْ ﺟَﺰِﻋْﺖَ ﻓَﺤَﻖﱠﱠ ﺍﻟﺮﱠﱠﺣِﻢِ ﺃَﺗَﻴْﺖَ ﻭَ ﺇِﻥْ ﺻَﺒَﺮْﺕَ ﻓَﺤَﻖﱠﱠ ﺍﻟﻠﱠﱠﻪِ ﺃَﺩﱠﱠﻳْﺖَ ﻋَﻠَﻰ ﺃَﻧﱠﱠﻚَ ﺇِﻥْ ﺻَﺒَﺮْﺕَ ﺟَﺮَﻯ ﻋَﻠَﻴْﻚَ ﺍﻟْﻘَﻀَﺎﺀُ ﻭَ
ﺃَﻧْﺖَ ﻣَﺤْﻤُﻮﺩٌ ﻭَ ﺇِﻥْ ﺟَﺰِﻋْﺖَ ﺟَﺮَﻯ ﻋَﻠَﻴْﻚَ ﺍﻟْﻘَﻀَﺎﺀُ ﻭَ ﺃَﻧْﺖَ ﻣَﺬْﻣُﻮﻡٌ ﻓَﻘَﺎﻝَ ﻟَﻪُ ﺍﻟْﺄَﺷْﻌَﺚُ ﺇِﻧﱠﱠﺎ ﻟِﻠﱠﱠﻪِ ﻭَ ﺇِﻧﱠﱠﺎ ﺇِﻟَﻴْﻪِ ﺭﺍﺟِﻌُﻮﻥَ ﻓَﻘَﺎﻝَ ﺃَﻣِﻴﺮُ ﺍﻟْﻤُﺆْﻣِﻨِﻴﻦَ علیه السلام

ﺃَ ﺗَﺪْﺭِﻱ ﻣَﺎ ﺗَﺄْﻭِﻳﻠُﻬَﺎ ﻓَﻘَﺎﻝَ ﺍﻟْﺄَﺷْﻌَﺚُ ﻟَﺎ ﺃَﻧْﺖَ ﻏَﺎﻳَﺔُ ﺍﻟْﻌِﻠْﻢِ ﻭَ ﻣُﻨْﺘَﻬَﺎﻩُ

ﻓَﻘَﺎﻝَ ﻟَﻪُ ﺃَﻣﱠﱠﺎ ﻗَﻮْﻟُﻚَ ﺇِﻧﱠﱠﺎ ﻟِﻠﱠﱠﻪِ ﻓَﺈِﻗْﺮَﺍﺭٌ ﻣِﻨْﻚَ ﺑِﺎﻟْﻤُﻠْﻚِ

ﻭَ ﺃَﻣﱠﱠﺎ ﻗَﻮْﻟُﻚَ ﻭَ ﺇِﻧﱠﱠﺎ ﺇِﻟَﻴْﻪِ ﺭﺍﺟِﻌُﻮﻥَ ﻓَﺈِﻗْﺮَﺍﺭٌ ﻣِﻨْﻚَ ﺑِﺎﻟْﻬَﻠَﺎﻙِ.

ﺟﻠﺪ 3، ﺻﻔﺤﻪ 261-اصول الکافی

والعاقبه للمتقین.

از امام‌ صادق‌(علیه السلام) نقل‌ شده‌ که فرمودند:

« ما و خاندان ابوسفیان دو خانواده‌ایم که به خاطر خدا دشمن هم شدیم.
ما می‌گفتیم خداوند راست می‌گوید و آنها می‌گفتند: دروغ می‌گوید،

ابوسفیان با پیامبر(صلی الله علیه و آله) جنگید،
معاویة بن ابی سفیان با علی(علیه السلام )،
یزید بن معاویه با حسین بن علی(علیهما السلام)
و سفیانی هم با قائم(عجل الله تعالی فرجه) می‌جنگد.

( بحارالانوار، ج‌52، ص‌190؛ الزام‌الناصب‌، ج‌2، ص‌131، السفیانی‌، فقیه‌؛ ص‌125؛ یوم‌الخلاص‌، ص‌694)

روزی علامه امینی صاحب کتاب ارزشمند الغدیر، باجمعی نشسته بودند که یکی از علمای اهل سنت عمر، اجازه ورود خواست تا سوالی مطرح کند.
پس از اینکه به حضور علامه آمد عرض کرد:
جناب شیخ ما معتقدیم علی (علیه السلام) خلیفه چهارم راشدین است و شما معتقدید اولی آنها.
مگر نه اینکه علی ( علیه السلام) مسلمان و پیرو رسول خدا بوده است پس اصرار شما به برتری او نسبت به سه خلیفه قبلی چیست؟
علامه جواب داد: مگر علی هم مسلمان بود؟!!
همه سکوت کردند، عالم عمری گفت یعنی چه؟ خب معلوم است که مسلمان بود،
علامه گفت: نه من فکر میکنم که علی اصلا مسلمان نبود!!
مجددا عالم سنی عمری گفت: چه میگویی شیخ؟
منظورت چیست؟
علامه گفت: مگر نه اینکه در قرآن آمده است (و ان قیل لکم ارجعوا فارجعوا)،اگر درب خانه مسلمانی را زدید و باز نکرد برگردید،،
ولی تا آنجا که من میدانم عمر با لگد درب خانه را شکست و پهلوی دختر رسول خدا را که پشت در بود شکست!!
آیا به نظر شما علی و فاطمه و اهل بیت خانه رسول خدا مسلمان بودند؟؟؟!
در این هنگام عالم سنت عمری سر به زیر افکند و بی هیچ صحبتی مجلس را ترک کرد.

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم. هدیه به علامه امینی.

امام‌ صادق‌ علیه السلام :

روزه روز غدير خم، برابر روزه عمر دنياست. اگر انسانى به درازاى عمر دنيا زندگى كند و [همه‏] آن را روزه بدارد، ثواب روزه روز غدير را دارد و [نيز] روزه آن، در هر سال، نزد خداى عز و جل برابر صد حج و صد عمره مبرور و مقبول است و آن، عيد بزرگ خداست.

«صِيَامُ يَوْمِ غَدِيرِ خُمٍّ يَعْدِلُ صِيَامَ عُمُرِ الدُّنْيَا لَوْ عَاشَ إِنْسَانٌ ثُمَّ صَامَ مَا عَمَرَتِ الدُّنْيَا لَكَانَ لَهُ ثَوَابُ ذَلِكَ وَ صِيَامُهُ يَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي كُلِّ عَامٍ مِائَةَ حَجَّةٍ وَ مِائَةَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلَاتٍ وَ هُوَ عِيدُ اللَّهِ الْأَكْبَر»(تهذیب الاحکام، ج3، ص143)

بسم الله الرحمن الرحیم

امام علی علیه السلام که درود خدا بر او ، فرمود: ] آن هنگام که تهاجم یاران معاویه به شهر انبار و غارت کردن آن را شنید ، تنها و پیاده به طرف پادگان نظامی کوفه « نُخَیله» حرکت کرد ، مردم خود را به او رسانده ، گفتند ای امیرمؤمنان ما آنان را کفایت می کنیم ، فرمود [شما از انجام کار خود درمانده اید ! چگونه کار دیگری را برایم کفایت می کنید؟ اگر رعایای پیش از من از ستم حاکمان می نالیدند ، امروز من از رعیّت خود می نالم ، گویی من پیرو ، و آنان حکمرانند ، یا من محکوم و آنان فرمانروایانند .]

دو نفر از یاران جلو آمدند و یکی گفت : من جز خود و برادرم را در اختیار ندارم ، ای امیرمؤمنان فرمان ده تا هر چه خواهی انجام دهم ، امام فرمود [ شما کجا و آنچه من میخواهم کجا؟! ]

1- نُخَیله ، جایی نزدیکی کوفه در سر راه شام ، که لشکرگاه بود، سربازان و داوطلبان جنگ در آنجا گرد می آمدند و سازماندهی می شدند .

2- حکمت 261 ، نهج البلاغه ، ترجمه مرحوم محمد دشتی

كرايه رو امام على علیه السلام حساب کرد.باقیشو از معاویه بگیر…

ﯾﮏ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﻟﺒﻨﺎﻧﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ می کرد؛

ﺍﯾﺎﻡ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ ﺗﻮ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﻣﺪﺍﺣﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻣﺴﺎﻓﺮﯼ ﻭﻫﺎﺑﯽ
ﺳﻮﺍﺭ شد…

ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪ ﺍﺯ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﺍﺵ ﮔﻔﺖ:
ﮐﺮﺍﯾﻪ ﺭﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯿﮑﻨﻪ
ﻭ ﺯﺩ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﺭ ..

ﻣﻨﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﮐﻬﻮﻟﺖ ﺳﻦ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺮﻡ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ..

ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻌﺪ ﺻﺪﺍﯼ ﺯﻧﮓ ﻣﻮﺑﺎﯾﻠﯽ
ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ ﺧﻮﺭﺩ
ﺩﯾﺪﻡ
ﻃﺮﻑ ﮔﻮﺷﯽ ﺁﯾﻔﻮﻥاﺵ ﺭﻭ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ..

ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩﻡ ﺩﯾﺪﻡ ﺩﺍﺭﻩ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ ﻣﯿﮑﻨﻪ
ﺑﯿﺎ ﮐﺮﺍﯾﻪ ﺍﺕ ﺭﻭ ﺑﺪﻡ ..

ﻣﻨﻢ ﮔﻔﺘﻢ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ ‏(علیه السلام)
ﮐﺮﺍﯾﻪ ﺭﻭ ﺣﺴﺎﺏ ﮐﺮﺩ ..

ﺗﻮ ﺑﺮﻭ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻭﯾﻪ ﮔﻮشیت ﺭو ﺑﮕﯿﺮ ..

                          بسم الله الرحمن الرحیم

امام علی علیه السلام که درود خدا بر او ، فرمود:  آن هنگام که تهاجم یاران معاویه به شهر انبار و غارت کردن آن را شنید ، تنها و پیاده به طرف پادگان نظامی کوفه « نُخَیله» حرکت کرد ، مردم خود را به او رسانده ، گفتند ای امیرمؤمنان ما آنان را کفایت می کنیم ، فرمود : شما از انجام کار خود درمانده اید ! چگونه کار دیگری را برایم کفایت می کنید؟ اگر رعایای پیش از من از ستم حاکمان می نالیدند ، امروز من از رعیّت خود می نالم ، گویی من پیرو ، و آنان حکمرانند ، یا من محکوم و آنان فرمانروایانند .

دو نفر از یاران جلو آمدند و یکی گفت : من جز خود و برادرم را در اختیار ندارم ، ای امیرمؤمنان فرمان ده تا هر چه خواهی انجام دهم ، امام فرمود : شما کجا و آنچه من میخواهم کجا؟!

1- نُخَیله ، جایی نزدیکی کوفه در سر راه شام ، که لشکرگاه بود، سربازان و داوطلبان جنگ در آنجا گرد می آمدند و سازماندهی می شدند .

2- حکمت 261 ، نهج البلاغه ، ترجمه مرحوم محمد دشتی