محرمی شویم

اصلا این صحیح نیست که دهه عاشورا برای کسب معارف اهل بیت هیات راه بیاندازیم ده شب پای سخنرانی برویم، اما دسته نرویم. دستۀ عزاداری مودت است، مودت یعنی ابراز محبت. محبتت را در دستۀ عزاداری امام حسین(ع) ابراز نکنی، کجا می‌خواهی ابراز کنی؟ خدایا ما را جزء اقامه کنندگان عزای امام حسین قرار بده

استاد پناهیان

امام حسین علیه السلام فرمودند：

یا أَخی کُنْتَ الْعَلامَةَ مِنْ عَسْکَری وَ مُجْمِعَ عَدَدِنا، فَإِذا أَنْتَ غَدَوْتَ یَؤُلُ جَمْعُنا إِلَى الشِّتاتِ، وَ عِمارَتُنا تَنْبَعِثُ إِلَى الْخَرابِ»

برادر جان! تو نشانه (شکوه و عظمت و) برپایى سپاه من و محور پیوستگى نفرات ما هستى.
اگر تو ( از پیش ما) بروى ، معیّت ما پراکنده، و ویران مى‌‌‏شود.

بحارالانوار ج 45 ص 41

دقت کردین رفتگرایی که آشغالای ورزشگاه آزادی و سواحل دریاها و … رو جمع میکنن اصلا گناه ندارن ولی همونا وقتی روز تاسوعا و عاشورا آشغال جمع یکنن خیلی مظلوم مین و هزارتا شبکه و برنامه داد مظلومیتشون رو سر میدن! مثلا اینکه رفته گر محله جزو لشکریان یزید نبود . اما سواحل کشور رو گند برمیداره جیک کسی در نمیاد !!

دقت کردین رفتن به آنتالیا ،دوبی ،تایلند ،ارمنستان و … برای تفریحات بوووووق هیچ هزینه ای نداره ولی رفتن به مکه و کربلا خیلی پرخرجه و هزینه اش باید صرف فقرا بشه!!!!!!

دقت کردین سر یه وعده شام 10 نوع غذای رنگارنگ گذاشتن، شکم پرستی و اسراف نیست ولی به نیت امام حسین علیه السلام سفره انداختن و دو لقمه غذا خوردن عیب و عار و ریخت و پاش محسوب میشه!!!

دقت کردین کباب کردن گوشت گوسفند تو تموم تفریحات و جشن ها و عروسی ها پای ثابت و رکن اصلی و سلفی گرفتن با شیشلیک و گذاشتن تو اینستاگرام کلاس داره ولی همچین که عید قربان و محرم میشه یهو گوسفندا گناهی میشن و کشتنشون خشونت محسوب میشه!!!

دقت کردین ماه رمضون با ژست های روشن فکری میگن کاش یه روز مجبور شیم به جای گرسنگی کشیدن گرسنه ها رو سیر کنیم! اونوقت ماه محرم که نذری پربرکت سیدالشهدا بین فقرا توزیع میشه از هزینه بیهوده حرف میزنن!!!

آزاد مرد باشیم ….

بنای قتل امام حسین سلام الله علیه را چه کسی گذاشت؟

لما قتل الحسين بن على بن أبى طالب كتب عبد الله بن عمر الى يزيد بن معاوية ” أما بعد: فقد عظمت الرزية وجلت المصيبة وحدث في الاسلام حدث عظيم ولا يوم كيوم الحسين “. فكتب إليه يزيد: ” يا احمق ! فانا جئنا الى بيوت متخذة وفرش ممهدة ووسائد منضدة فقاتلنا عليها، فان يكن الحق لنا فعن حقنا قاتلنا، وان يكن الحق لغيرنا فأبوك اول من سن هذا وآثر واستاثر بالحق على أهله “. فيما جرى على فاطمة عليها السلام من الاذى والظلم ومنعها من فدك ومن الطرائف العجيبة ما تجددت على فاطمة عليها السلام بنت محمد ” ص ” نبيهم من الاذى والظلم وكسر حرمتها وحرمة أبيها والاستخفاف بتعظيمه لها وتزكيتها، كما تقدمت رواياتهم عنه في حقها من الشهادة بطهارتها وجلالتها وشرفها سائر النسوان وأنها سيده نساء أهل الجنة.

عبدالله پسر خلیفه غاصب، عمر بن خطاب درطی نامه ای یزید را به خاطر شهادت امام حسین علیه السلام ملامت نمود.
اما یزید در جوابش نوشت:
بدان ای احمق! پدر تو نخستين کسي بود که اين سنت را رواج داد و حق را از صاحبان آن برگرفت!
و مصیبات و اذیت ها و ستم ها بر فاطمه (سلام الله علیها) روا داشت و فدک را از او گرفت و حرمتش را شکست …

الطرائف سید بن الطاووس صفحه ٢٤٧

نهج الحق و کشف الصدق علامه حلی صفحه ٣٥٦

عبدالله پس از جواب نامساعد یزید به دمشق رفت.
یزید عبدالله را به یک خلوتگاهی برد و به او گفت: خط پدرت را میشناسی؟
عبدالله گفت: آری والله
یزید صندوقچه ای بیرون آورد که در آن نامه ای درون پارچه حریری پیچیده شده بود.
آن نامه را عبدالله از دستش گرفت و بوسید نامه را خواند دید نوشته شده است:
این عهدی است که از عمر بن خطاب به معاویه بن ابی سفیان بدان ای پسر ابوسفیان
من بودم که علی را از خلافت برکنار کردم و مردم را به بیعت با ابوبکر درآوردم و در اطاعت کردن از ابوبکر دست به هر کاری زدم و به اولاد محمد هر ستمی مقدور بود کردم و تا زنده ام می کنم…!!!
ای بنی امیه!
امیدوارم که شما چوبه های طناب این خیمه را برافراشته کنید
ای معاویه بدین جهت ولایت شام را با تو سپردم و هرگونه تصرف مالکانه را در آن سرزمین به تو واگذار کردم تا با گفتار محمد در مورد (شجره ملعونه) در قرآن که درباره شماست مخالفت کرده باشم!
ای معاویه!
از اینکه علی و فرزندانش حسن و حسین بر ما و تو بشورند خاطرجمع نیستم.اگر به همراهی و کمک گروهی از امت توانستی با آنان پیکار کنی انجام ده…
امنیت شان را از آنان بگیر و به دست خودشان آنان را بکش و با شمشیر خودشان نابودشان ساز…
راه و روش پیشینیان خود را پیش گیر و انتقام خون آنان را بگیر دنباله رو آنان باش…

(احادیث مفصل است نقل به مضمون شده است)

بحارالانوار جلد٣٠ صفحه٢٨٧
مجمع النورین ابوالحسن المرندی صفحه١٠٥

در ضمن باید بدانیم که وقتي آقا امام حسين سلام الله علیه دستشان را از خون پر کرد و به آسمان پرتاب کرد و دوباره پر کرد و صورت و محاسن بزرگوار را با خون خضاب کرد؛ فرمود:
إني هکذا أکون حتي ألقي جدي رسول الله و أنا مخضوب بدمي، و أقول يا رسول الله قتلني ابوبكر و عمر.
➖دوست دارم جدم رسول اکرم را ملاقات کنم در حالي كه بدنم اغشته به خون است و به او بگويم يا رسول الله ابوبكر و عمر مرا کشتند.

مقتل الحسین خوارزمی

لبیک یا حسین یعنی این که

در معرکه جنگ حاضر باشی اگرچه تنها باشی و حتی اگر مردم تو را رها کرده باشند و تو را متهم کرده باشند و تو را تنها گذاشته باشند..

لبیک یا حسین یعنی

تو و مال و زن و فرزندانت در معرکه جنگ باشید…

لبیک یا حسین یعنی

مادر، فرزندش را به کارزار جنگ و نبرد بفرستد و هنگامی که فرزندش شهید شد و سرش بریده شد و به سوی مادرش انداخته شد؛
مادرش آن را به خانه برده، خاک و خون را از آن پاک کرده و به او بگوید: از تو راضی هستم، خداوند روسفیدت نماید همانطور که مرا در روز قیامت و نزد خانم فاطمه زهرا روسفید کردی؛

این است معنای لبیک یا حسین
لن نکون حمله الاکفان فقط و انما سنکون حمله الاکفان و السلاح:
و اینگونه نیست که فقط کفن پوش باشیم بلکه ما کفن پوش و سلاح به دست خواهیم بود

 قَالَ الإِمَامُ الحُجَّة صَلَوَاتُ اللّهِ عَلَيْه:
فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِى الدُّهُورُ، وَ عاقَني عَنْ نَصْرِكَ الْمَقْدُورُ، وَ لَمْ أَكُنْ لِمَنْ حارَبَكَ مُحارِباً، وَ لِمَنْ نَصَبَ لَكَ الْعَداوَةَ مُناصِباً، فَلاََ نْدُبَنَّكَ صَباحاً وَ مَسآءً، وَ لاََبْكِيَنَّ لَكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً، حَسْرَةً عَلَيْكَ، وَ تَأَسُّفاً عَلى ما دَهاكَ وَ تَلَهُّفاً، حَتّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصابِ، وَ غُصَّةِ الاِكْتِيابِ.

 حضرت امام عصر علیه الصّلاة والسّلام فرمودند:
(یا أبا عبدالله)، اگر چه زمانه مرا به تأخير انداخت، و مقدّرات (الهى) مرا از يارى تو بازداشت، و نبودم تا با کسى که با تو جنگيد بجنگم، و با کسانى که با تو دشمنی کردند دشمنى کنم، (اما در عوض) هر صبح و شام براى تو ندبه و ناله و نوحه سرايی مى کنم، و به جای اشک برايت خون مى گريم، از روى حسرت و افسوس بر تو و مصيبت هايى که بر تو وارد شد، تا وقتی که از فرط اندوه و مصيبت و غم و غصه جان بسپارم.

(فرازی از زیارت ناحیه مقدسه - بحارالأنوار: ج 101، ص 317)

یکی از راه‌های تواضع، حضور در دستۀ عزاداری است؛ همیشه مثل آدم‌های باکلاس، عزاداری نکنید!

استاد پناهیان

بسم الله الرحمن الرحیم

ابوعماره گويد: روزى به حضور امام ششم صادق آل محمد علیه السلام رسيدم , فرمود

اشعارى درسوگوارى حسين براى ما بخوان . وقتى شروع به خواندن نمودم صدا گريه

حضرت برخاست , من مي خواندم و آن عزيز مي گريست , چندان كه صداى گريه از

خانه برخاست . بعد از آن كه اشعار را تمام كردم , امام علیه السلام در فضليت و ثواب

مرثيه و گرياندن مردم بر امام حسين علیه السلام مطالبى بيان فرمود.

نيز از آن جناب است كه فرمود: گريستن و بي تابى كردن در هيچ مصيبتى شايسته

نيست مگر در مصيبت حسين بن على , كه ثواب و جزايى گرانمايه دارد.

باقرالعلوم , امام پنجم علیه السلام به محمد بن مسلم كه يكى از اصحاب بزرگ او است

فرمود: به شيعيان ما بگوييد كه به زيارت مرقد حسين بروند, زيرا بر هر شخص باايمانى

كه به امامت ما معترف است , زيارت قبر اباعبدالله لازم ميباشد.

امام صادق علیه السلام مي فرمايد: ان زيارة الحسين عليه السلام افضل ما يكون

من الاعمال . همانا زيارت حسين علیه السلام از هر عمل پسنديده اى ارزش و

فضيلتش بيشتر است .

زيرا كه اين زيارت در حقيقت مدرسه بزرگ و عظيم است كه به جهانيان درس ايمان و

عمل صالح مي دهد و گويى روح را به سوى ملكوت خوبي ها و پاكدامني ها و

فداكاري ها پرواز مي دهد. هر چند عزادارى و گريه بر مصايب حسين بن على علیه

السلام مشرف شدن به زيارت قبرش و بازنماياندن تاريخ پرشكوه و حماسه ساز

كربلايش ارزش و معيارى والا دارد, لكن بايد دانست كه نبايد تنها به اين زيارت ها و

گريه ها و غم گساريدن اكتفا كرد, بلكه همه اين تظاهرات , فلسفه ديندارى , فداكارى

و حمايت از قوانين آسمانى را به ما گوشزدمينمايد, و هدف هم جز اين نيست , و نياز

بزرگ ما از درگاه حسينى آموختن انسانيت و خالى بودن دل از هر چه غير از خداست

ميباشد, و گرنه اگر فقط به صورت ظاهر قضيه بپردازيم , هدف مقدس حسينى به

فراموشى مي گرايد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

- كامل الزيارات , ص 105 , ص 101, ص121 , ص147

امام رضا علیه السّلام به ریّان بن شبیب فرمودند:
اگر تو را خوشحال مى کند که در درجات والاى بهشت با ما باشى ،
پس در اندوه ما غمگین باش
و در شادى ما خوشحال .

قالَ الرّضا علیه السّلام :

اِنْ سَرَّکَ اَنْ تَکُونَ مَعَنا فىِ الدَّرَجاتِ الْعُلى مِنَ الجِنانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنا.

 جامع احادیث الشیعه ، ج ۱۲، ص ۵۴۹

حالات حضرت موسی بن جعفر (علیهما السلام )در ده روز اول محرم

قال الرضا عليه السلام: كان ابى اذا دخل شهر المحرم لا يرى ضاحكا و كانت الكابة تغلب عليه حتى يمضى منه عشرة ايام،فاذا كان اليوم العاشر كان ذلك اليوم يوم مصيبته و حزنه و بكائه…؛

حضرت رضا صلوات الله علیه میفرمایند：
هر گاه ماه محرم فرا مى رسيد، پدرم (موسى بن جعفر) ديگر خندان ديده نمى شد و غم و افسردگى بر او غلبه مى يافت تا آن كه ده روز از محرم مى گذشت،

 روز دهم محرم كه مى شد، آن روز، روز مصيبت و اندوه و گريه پدرم بود.

امالى صدوق، ص۱۱۱

اصلا رقیه نه ، مثلا دختر خودت؛

یک شب میان کوچه بماند ،چه میشود ؟

اصلا بدون کفش ،توی بیابان ،پیاده نه !!!

در راه خانه تشنه بماند ،چه میشود ؟

دزدی از او به سیلی و شلاق و فحش ،نه !

تنها به زور گوشواره بگیرد ،چه میشود ؟

گیریم خیمه نه ،خانه و یا سرپناه ،نه !

یک شعله پیرهنش را بگیرد ، چه میشود؟

در بین شهر ،توی شلوغی ،همیشه ،نه !

یک شب که نیستی ،بهانه بگیرد ،چه میشود؟

اصلا پدر ،عمو و برادر ،نه ، جوجه ای ،

تشنه مقابل چشمش بمیرد ،چه میشود ؟

دست گناهکار مرا روز رستخیز ،

یک دختر سه ساله بگیرد ،چه میشود ؟

آجرک الله یا صاحب الزمان

دلتون که شکست ما رو هم دعا کنید.