امام رضا علیه السّلام به ریّان بن شبیب فرمودند:
اگر تو را خوشحال مى کند که در درجات والاى بهشت با ما باشى ،
پس در اندوه ما غمگین باش
و در شادى ما خوشحال .
قالَ الرّضا علیه السّلام :
اِنْ سَرَّکَ اَنْ تَکُونَ مَعَنا فىِ الدَّرَجاتِ الْعُلى مِنَ الجِنانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنا.
جامع احادیث الشیعه ، ج ۱۲، ص ۵۴۹
حالات حضرت موسی بن جعفر (علیهما السلام )در ده روز اول محرم
قال الرضا عليه السلام: كان ابى اذا دخل شهر المحرم لا يرى ضاحكا و كانت الكابة تغلب عليه حتى يمضى منه عشرة ايام،فاذا كان اليوم العاشر كان ذلك اليوم يوم مصيبته و حزنه و بكائه…؛
حضرت رضا صلوات الله علیه میفرمایند：
هر گاه ماه محرم فرا مى رسيد، پدرم (موسى بن جعفر) ديگر خندان ديده نمى شد و غم و افسردگى بر او غلبه مى يافت تا آن كه ده روز از محرم مى گذشت،
روز دهم محرم كه مى شد، آن روز، روز مصيبت و اندوه و گريه پدرم بود.
امالى صدوق، ص۱۱۱
