در برابر امام معصوم باید ادب را رعایت کنیم.

ابو سعيد عقيصا مى گويد:

به حضرت امام حسن (علیه السلام) گفتم:

چرا با معاويه صلح كردى و حال آنكه حق با تو و معاويه گمراه و ستمگر است؟

فرمود:آيا من پس از پدرم،حجت خدا و امام نيستم؟

گفتم آرى.

فرمودند:مگر رسول خدا در حق من و برادرم نفرمود:الحسن و الحسين امامان،قاما او قعدا؟ حسن و حسين امامند چه قيام كنند و چه نكنند؟

گفتم:آرى.

فرمودند:

پس من امام هستم،چه قيام كنم و چه نكنم.

آنگاه براى او،علت آنكه قيام نفرموده اند را چنین توضيح دادند كه:

به همان سبب با معاويه صلح كردم كه پيامبر خدا با بنى ضمره و بنى اشجع و با اهل مكه در حديبيه صلح كرد،با اين تفاوت كه آنان كافر بودند و معاويه و ياران او در حكم كافرند.

اى ابو سعيد! اگر من از جانب خداوند امامم،ديگر معنا ندارد كه راى مرا سبك بشمارى،گر چه مصلحت آن بر تو پوشيده باشد.
مثل من و تو،چون خضر و موسى است.

خضر كارهايى مى كرد كه موسى مصلحت آنرا نمى دانست و در خشم مى شد اما چون خضر او را آگاه مى ساخت،آرام مى گرفت،من هم خشم شما را بر انگيخته ام به اين جهت كه به مصالح كار من آشنا نيستيد،

اما همينقدر بدان كه اگر با معاويه صلح نمى كردم،شيعه اى روى زمين بازنمى ماند .

علل الشرائع الشیخ صدوق ؛ جلد1 ؛ صفحه211

سینا تقی خانی نوشت:ماجرای مسلمان و شیعه شدن ۱۵۰ سیاهپوست در یک مجلس روضه

به گزارش رهیافتگان پایگاه جامع مبلغین و تازه مسلمانان :

توی آمریکا مراسم روضه گرفته بودیم

شب اول یه سیاه پوست هم اومد روضه

براش یه مترجم گذاشتیم.

شبای بعد، همین جور هی تعداد سیاهپوست ها زیاد میشد تا مجبور شدیم یه جای دیگه روهم برای مراسم بگیریم

شب آخر ۱۵۰ تا سیاهپوست گفتن که میخوان شیعه بشن!

پرسیدم برای چی میخواین شیعه بشین؟!

همه نگاه کردن به سیاهپوستی که شب اول اومده بود روضه!

ازش پرسیدم برای چی شیعه؟

گفت: شب اول یه تیکه از روضه,جون, رو خوندی( غلام سیاه امام حسین علیه السلام )

همونی که وقتی ابا عبدالله الحسین علیه السلام سرش رو گذاشت روی پای خودش، سه بار سر خودشو انداخت و گفت جایی که جای سر علی اکبر بوده جای سر من نیست!!؟
ولی امام حسین سرش رو گذاشت روی پاهای خودش و جون شهید شد..
من رفتم به این سیاهپوستا گفتم: بیایید که دینی رو پیدا کردم که توش سیاه و سفید فرقی نداره….

سوره مبارکه الحجرات آیه ۱۳

يا أَيُّهَا النّاسُ إِنّا خَلَقناكُم مِن ذَكَرٍ وَأُنثىٰ وَجَعَلناكُم شُعوبًا وَقَبائِلَ لِتَعارَفوا ۚ إِنَّ أَكرَمَكُم عِندَ اللَّهِ أَتقاكُم ۚ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ خَبيرٌ﴿۱۳﴾

ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ (اینها ملاک برتری نیست،) گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛
خداوند دانا و آگاه است!

آیت الله بهجت قدس سره:

خدا اعجاز انبیا، اولیا و علما را هم اگر مصلحت بداند، ظاهر می کند؛ کما اینکه در سامره کرد .کانه همه در معرض طاعون بودند و همه گیر شده بود.

آقا سید محمد فشارکی رضوان الله علیه با آن کرامتش و مقامات علمیه و عملیه، گفت: «من بر همه شیعه حکم می کنم که سه روز روزه بگیرند.

البته روزه مظنونم است و یقینی نیست. و در این سه روز، زیارت عاشورا را بخوانند؛ خداوند به واسطه این کارشان ، این بلا را از شیعه رفع می کند ».

اهل سامرا دیدند فوج فوج از غیر شیعه وفات می کنند ، ولی یک نفر از شیعه وفات نمی کند . البته یک نفر در تمام جمعیت شیعه وفات کرد ، ولی نه

به طاعون. یک پاره دوزی به یک مرض دیگری وفات کرد والا احدی به طاعون وفات نکرد و این ها تعجب کردند که این چه بلایی است که

مخصوص غیر شیعه است و فوج فوج از غیرشیعه ، به طاعون وفات می کنند .

لذا آن ها می آمدند در صحن عسکریین و می گفتند : «یَاعَلِیٌ الهَادِی، نُسَلِّمُ عَلَیکَ، مِثل مَا یُسَلِّمُ الشِیعَه » ؛ هر طوری که شیعه سلام می کنند ، ما

هم به همان نیت و همان طور سلام می کنیم ، درباره ما هم شفاعت بکن ، کما اینکه شیعه را می بینیم که با طاعون کشته نمی شوند.

کانه در طاعون نوشته شده بود : « برای غیر شیعه ». این هم از اعجاز است .

ملاحظه می کنید؟

با اینکه حقانیت روشن بود ، ولی ایمان نمی آوردند و ریشه مطلب را که زیارت عاشورا بود ، دنبال نمی کردند .

رحمت واسعه ، ص 208 مرکز نشر آثار آیت الله بهجت قدس سره

کدام شیعه ؟ شیعه علی بن ابی طالب صلوات الله علیهما یا شیعه آل ابی سفیان لعنت الله علیهم ؟؟

شیعه یعنی پیرو.

میگویند اباعبدالله الحسین علیه السلام را شیعیان کشتند!

اگر قاتلين سيد الشهدا عليه السلام شيعه بودند اما چرا در لحظات آخر حضرت آنها را شيعه بني اميه و آل ابوسفيان ناميدند
و فرمودند: « يا شيعة آل أبي سفيان إن لم يكن لكم دين… .» (١)

قطعا آنها شيعه و پيرو بني اميه بوده اند نه شيعه اهل بيت عليهم السلام.

چرا هنگامي كه حضرت از آنها پرسيدند: براي چه با من مبارزه مي كنيد؟
آنها پاسخ دادند: به جهت كينه اي كه از پدرت به دل داريم!(٢)

شیعه علی که کینه علی علیه السلام در دل ندارد بماند, جانش را نیز فدای علی و اولاد علی میکند.

پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله - درباره سيد الشهدا عليه السلام- فرمودند:
« تقتله الفئة الباغية من بني أمية»(٣)
گروه تجاوزگر بني اميه او را خواهند كشت.

اميرالمؤمنين عليه السلام خطاب به خود آن حضرت فرمودند:
« يا اباعبدالله…فوالذي نفسي بيده ليسفكنّ بنو أمية دمك… (٤)

يا اباعبدالله سوگند به خدايي كه جانم در دست اوست بني اميه خونت را میريزند.

سيد الشهدا عليه السلام هم فرمودند:

« والله ليجمعنّ علي قتلي طغاة بني أمية و يقدمهم عمربن سعد. و الذي نفس حسين بيده لا يهنئ بني امية ملكهم حتي يقتلوني و هم قاتلي.»(٥)

✔️به خدا سوگند طاغيان بني اميه بر كشتن من جمع شوند، عمربن سعد سرلشكر آنها باشد.
براي بني اميه سلطنت گوارا نشود مگر با كشتن من، آنها قاتل من هستند.

ودر نهایت چرا فرزندان و زنان فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله را اسیر کرده و به شام پایتخت یزید علیه اللعنه و العذاب فرستادند؟؟

1- لهوف ١٢٠،بحارالانوار ٥١/٤٥ و…
2- موسوعة كلمات امام حسين عليه السلام ٥٩٣، احقاق الحق ٦٤٧/١١ و…
3- مناقب اميرالمؤمنين عليه السلام ٢٣٤/٢، عوالم ١٤٢/١٧ و…
5- دلائل الامامة ١٨٣،بحارالانوار ١٨٦/٤٤و..

ابوحمزه ثمالی می گوید: از امام باقر علیه‌السلام در مورد تفسیر آیه شریفه

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ [24سوره ابراهیم]

آيا نديده‌اى كه خدا چگونه مثل زد؟ سخن پاك چون درختى پاك است كه ريشه‌اش در زمين استوار و شاخه‌هايش در آسمان است. (24) درختی پاک که ریشه اش ثابت و شاخه هایش در آسمان است و هر زمانی میوه خود را به اذن پروردگارش می دهد -

پرسیدم.

فرمودند :
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند:

ریشه آن درخت منم و تنه اش علی علیه السلام و شاخه هایش امامان و میوه اش علم ما و برگ هایش شیعیان ما هستند .

ای ابو حمزه! آیا درخت غیر از آنچه گفتیم چیز دیگری هست ؟
عرض کردم بخدا سوگند غیر از این چیز دیگری نیست .

آنگاه فرمودند： ای ابو حمزه هر فرزندی که از شیعیان ما متولد شود در آن درخت برگی تازه میروید.
و هر که بمیرد یک برگ از آن درخت می افتد.

بصائرالدرجات : ج 2 باب 2 ح 248 ص192