.

.

هیچ پیغمبری نیست مگر اینکه در آن بقعه یعنی کربلا می رود و آن را زیارت می کند و برای مصیبت امام حسین گریان می شود. ملائکه و جن و انس همه روزه کربلا را زیارت می نمایند. وقتی شب جمعه فرا می رسد تعداد نودهزار(90،000) ملائک در کربلا نازل و برای امام حسین گریان می شوند و فضائل و مناقب حسین را ذکر می کنند.

امام حسین علیه السلام در آسمان به : حسین مذبوح یعنی ذبح شده و در زمین به: اباعبدالله مقتول و در دریا به : فرزند درخشنده مظلوم نامیده می شود.در روز قتل حسین آفتاب و ماهتاب خواهند گرفت و تاریکی تا مدت سه روز برای مردم ادامه خواهد داشت. آسمان خون می بارد. کوه ها خراب و دریاها دچار موج می شوند.

اگر فرزندانی و طایفه ای از شیعیان حسین که خون آن حضرت را مطالبه می کنند باقی نمی ماندند خدا آتشی از آسمان بر سر آنان می ریخت که زمین و اهل آن را می سوزانید.

______________________

مجلسی، محمدباقربن محمدتقی - نجفی، محمدجواد، زندگانی حضرت امام حسین علیه السلام(ترجمه جلد45 بحارالانوار)،1جلد،اسلامیه تهران

.

.

بســــــــــــم رب الرضـــــــــــا

.

.

دلتنگ صحن و بارگاه ملکوتی شمام آقاجان

بطلب لحظه ای و جرعه ای بنوشم از نوارنیت و معنویت وجودت در خراسان

.

.

.

عرش منصور ز ظلمت شده لرزان امشب

فرش آشوب و فلک و اله و حیران امشب

صادق آل نبی را بنمودی مسموم

شیعیان زین غم عظمی همه گریان امشب

آه از آندم که بفرمود امام ششمین

گشتم از دانه انگور پریشان امشب

آنقدر مضطربم از اثر زهر ستم

که چونی ناله که با دل سوزان امشب

پاره پاره جگرم گشت زجور منصور

وای بر حال غمزده طفلان امشب

آگهی بار خدا نیست مرا تقصیری

بی گنه می کشم این رنج فراوان امشب

همه آئینه چو پروانه بر شمع رخم

تا که خاموش نگشتم من تابان امشب

چهره ام سیر به بینید در این آخر عمر

زانکه محرومم و مسموم و مهمان امشب

پسرم موسی کاظم منما گریه بمن

چون بدورم همه باشند عزیزان امشب

بشه کرببلا اشک فشان از چشمان

یاد بنمای از آن شام غریبان امشب

سوخت خرگاه حسینی بنوا زینب گفت

بارالها چکنم باغم دوران امشب

عابدین در تب و تاب میان بستر

کودکانم همگی سر به بیابان امشب

شاعر:محمدعلی تابع

.

.

.

.

چه کسی گفته که آغاز بهار
در دلم نیّت شادی دارم
من عزادار گل زهرایم
ماتم حضرت هادی دارم

سامرا گفتم و قلبم لرزید
ناگهان پرده ی چشمم تر گشت
داغ تصویر حریمی ویران
تلخی خاطره هایم برگشت

من از احوال حریمت آقا
شدت فاجعه را می خوانم
با دل خسته مفاتیح به دست
خط به خط جامعه را می خوانم

عادت دست شما احسان است
من به دنبال کرم آمده ام
از گدایان قدیمی توٱم
بازهم سمت حرم آمده ام

اینقدر آه نکش می سوزم
از دلم زمزمه بر می خیزد
تا که بر روی زمین می افتی
ناله ی فاطمه بر می خیزد

سرّ مظلومیتت نام علی
غربت شهر چه کرده با تو؟
سخت می افتی و برمی خیزی
اثر زهر چه کرده با تو؟

چشم خونین تو امشب آقا
راوی واقعه ی عاشوراست
یاد غم های حسین افتادی
سامراء شعبه ای از کرببلاست

تشنه بودی و پریشان احوال
وسط بزم شراب افتادی
در همان حین که گریان بودی
یاد احوال رباب افتادی

زیر لب نوحه کنان می گفتی
جای هر تکه کلامی…ای وای
زینب و مجلس رقص و شادی
عمه و چشم حرامی ای وای

آن که بر ساحت قدسی شما
غرق در کینه اهانت کرده
چند وقتی است به دلدار حسین
به ابالفضل جسارت کرده

برسد کاش ببینیم همه
حال او عبرت بین المللی ست
شک ندارم…به خدا می دانم
پاسخش با خود عباس علی ست

ما کجا…درک ابالفضل کجا؟!
عقل کو تا که تورا فهم کند
وای از آن دم که غضبناک شوی
باید اینبار خدا رحم کند

همه را گفتم و دیدم قطعاً
جمعه ای نور سحر می آید
انتقام علوی در راه است
عشق با تیغ دو سر می آید

اسماعیل شبرنگ

.

.

.

كَتَبْتُ إِلَي أَبِي الْحَسَنِ (ع) أَنَّ الرَّجُلَ يُحِبُّ أَنْ يُفْضِيَ إِلَي إِمَامِهِ مَا يُحِبُّ أَنْ يُفْضِيَ بِهِ إِلَي رَبِّهِ قَالَ فَكَتَبَ إِنْ كَانَتْ لَكَ حَاجَةٌ فَحَرِّكْ شَفَتَيْكَ فَإِنَّ الْجَوَابَ يَأْتِيكَ.

به امام هادی علیه السلام نامه نوشتم:
آدم دوست دارد حاجات خود را مستقیما از امامش دریافت کند و با او درباره ی مشکلاتش حرف بزند، دوست ندارد که بوسیله ی خدا از او فیض ببرد (به دلیل دوری از امام)

حضرت در جواب ايشان نوشتند:
اگر حاجتی داری
لبت را حرکت بده،
حرف بزن، بگو،
جواب ما به تو خواهد رسید.

بحارالانوار، جلد 53، صفحه 306

.

 .

.

استاد پناهیان

 در آغاز این دعا، خدا را «مُقَلِّبَ الْقُلُوب» می‌خوانیم. امام صادق(ع) می‌فرماید: «تکان‌دادن کوه‌ها آسانتر از جابه‌جایی دل‌هاست» قلب انسان به‌سادگی تغییر نمی‌کند؛ این قلب، اختیارش  دست خداست.

 کسی نمی‌تواند بر دل دیگران و حتی بر دل خودش به‌ سادگی تسلط پیدا کند؛ امتحان کنید! آیا می‌توانید قلب خود را متحول کنید؟!

 «تغییر دل» کاری است که جز خدا کسی نمی‌تواند انجام دهد.  قدرت خدا را در آسمان‌ها و دریاها می‌توان دید، اما بالاتر از همه‌،  قدرتش را در تکان‌دادن دل‌ها می‌توان دید!

 اگر دیدی یک کار  خوب یا یک روش زندگی، برایت دل‌زدگی دارد، برای حل ریشه‌ای  مشکلت بگو: «خدایا کاری کن که به این کار، دل بدهم» مثلاً اگر عبادت را دوست نداری، برو درِ خانه خدا و بگو: «خدایا مرا  عاشق عبادت قرار بده»

 بعضی‌ها آن‌قدر که از این و آن سؤال می‌کنند «چطور به  نماز علاقه‌مند شوم؟» آن‌قدر از خدا نمی‌خواهند که «خدایا می‌شود مرا  عاشق نماز قرار بدهی؟»

.

امام صادق علیه السلام تصریح میکنند :

  ندا حتمی است

سفیانی حتمیست یمانی حتمی است قتل نفس زکیه حتمیست دستی که در اسمان طلوع میکند حتمیست

  صدای مهیب در ماه رمضان حتمیست به گونه ای که خواب را بیدار میکند و بیدار را به فزع وامیدارد , و دختران جوان را از پوشش خود بیرون میکشد

جالب است این که در این روایت نداء علامت قطعی معرفی شده
و صوت در ماه رمضان هم یک علامت قطعی دیگر

الغيبة للنعماني / النص / 252 / باب 14 ما جاء في العلامات التي تكون قبل قيام القائم ع و يدل على أن ظهوره يكون بعدها كما قالت الأئمة ع
11- أَخْبَرَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ الْبَنْدَنِيجِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى الْعَلَوِيُّ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ زِيَادِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ:

 النِّدَاءُ مِنَ‏ الْمَحْتُومِ‏

و السُّفْيَانِيُّ مِنَ‏ الْمَحْتُومِ‏ وَ الْيَمَانِيُّ مِنَ‏ الْمَحْتُومِ‏ و قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ مِنَ‏ الْمَحْتُومِ‏ وَ كَفٌّ يَطْلُعُ مِنَ السَّمَاءِ مِنَ‏ الْمَحْتُومِ‏ قَالَ وَ

 فزْعَةٌ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ تُوقِظُ النَّائِمَ وَ تُفْزِعُ الْيَقْظَانَ وَ تُخْرِجُ‏ فتاه من خدرها

.

.

.

حضرت امام صادق علیه السلام فرموده است: روز رستاخیز سروشى از درون عرش ندا می ‏دهد《 این الرجبیون؟》 رجبی‏ون کجایند؟

 گروهى برمی ‏خیزند که چهره‏ شان براى مردم محشر می ‏درخشد، بر سرشان تاج پادشاهى آکنده از مروارید و یاقوت است. همراه هر یک از ایشان هزار فرشته از سوى راست و هزار فرشته از سوى چپ ایستاده ‏اند و به او می ‏گویند اى بنده خدا! کرامت خداى بر تو گوارا باد!

 از عرش هم ندا می ‏آید که اى بندگان من! سوگند به عزت و جلال خودم جایگاه شما را گرامى و عطاى شما را جزیل قرار می دهم و غرفه ‏هایى از بهشت به شما ارزانى می ‏دارم که از زیر آن جوی ‏ها جارى است و جاودانه در آن خواهید بود و پاداش عمل ‏کنندگان چه نیکوست
، شما براى من در ماهى، روزه ‏ی مستحبى گرفتید که حرمت آن ماه را بزرگ و حق آن را واجب کرده ‏ام. اى فرشتگان من! این بندگان و کنیزکان مرا به بهشت درآورید.

 امام صادق علیه السلام اضافه فرموده که این پاداش کسى است که چیزى از ماه رجب را روزه بگیرد، هر چند یک روز از دهه اول یا دوم یا آخر آن باشد.

روضة‌الواعظین، ج۲، ص۴۰۲

.

.

آقا امام صادق علیه السلام در یک روایتی مفصل به عنوان بصری می فرمایند:

اگر کسی به تو گفت اگر یک کلمه بگویی ده تا می شنوی به او بگو:
اگر ده کلمه بگویی، یکی هم نمیشنوی.

بحارالانوار،ج۱ ص۲۲٤ حدیث عنوان بصری

.

- عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ عَبْدِ الْأَعْلَى قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنِ احْتِمَالِ أَمْرِنَا التَّصْدِيقُ لَهُ وَ الْقَبُولُ فَقَطْ مِنِ احْتِمَالِ‏
أَمْرِنَا سَتْرُهُ وَ صِيَانَتُهُ مِنْ غَيْرِ أَهْلِهِ فَأَقْرِئْهُمُ السَّلَامَ وَ قُلْ لَهُمْ رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً اجْتَرَّ مَوَدَّةَ النَّاسِ إِلَى نَفْسِهِ «1» حَدِّثُوهُمْ بِمَا يَعْرِفُونَ وَ اسْتُرُوا عَنْهُمْ مَا يُنْكِرُونَ ثُمَّ قَالَ وَ اللَّهِ مَا النَّاصِبُ لَنَا حَرْباً بِأَشَدَّ عَلَيْنَا مَئُونَةً مِنَ النَّاطِقِ عَلَيْنَا بِمَا نَكْرَهُ فَإِذَا عَرَفْتُمْ مِنْ عَبْدٍ إِذَاعَةً فَامْشُوا إِلَيْهِ وَ رُدُّوهُ عَنْهَا فَإِنْ قَبِلَ مِنْكُمْ وَ إِلَّا فَتَحَمَّلُوا عَلَيْهِ بِمَنْ يَثْقُلُ عَلَيْهِ وَ يَسْمَعُ مِنْهُ فَإِنَّ الرَّجُلَ مِنْكُمْ يَطْلُبُ الْحَاجَةَ فَيَلْطُفُ فِيهَا حَتَّى تُقْضَى لَهُ فَالْطُفُوا فِي حَاجَتِي كَمَا تَلْطُفُونَ فِي حَوَائِجِكُمْ فَإِنْ هُوَ قَبِلَ مِنْكُمْ وَ إِلَّا فَادْفِنُوا كَلَامَهُ تَحْتَ أَقْدَامِكُمْ وَ لَا تَقُولُوا إِنَّهُ يَقُولُ وَ يَقُولُ فَإِنَّ ذَلِكَ يُحْمَلُ عَلَيَّ وَ عَلَيْكُمْ أَمَا وَ اللَّهِ لَوْ كُنْتُمْ تَقُولُونَ مَا أَقُولُ لَأَقْرَرْتُ أَنَّكُمْ أَصْحَابِي هَذَا أَبُو حَنِيفَةَ لَهُ أَصْحَابٌ وَ هَذَا الْحَسَنُ الْبَصْرِيُّ لَهُ أَصْحَابٌ وَ أَنَا امْرُؤٌ مِنْ قُرَيْشٍ قَدْ وَلَدَنِي رَسُولُ اللَّهِ ص وَ عَلِمْتُ كِتَابَ اللَّهِ وَ فِيهِ تِبْيَانُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ بَدْءِ الْخَلْقِ وَ أَمْرِ السَّمَاءِ وَ أَمْرِ الْأَرْضِ وَ أَمْرِ الْأَوَّلِينَ وَ أَمْرِ الْآخِرِينَ وَ أَمْرِ مَا كَانَ وَ أَمْرِ مَا يَكُونُ كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى ذَلِكَ نُصْبَ عَيْنِي.

الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 223

امام صادق صلوات الله علیه فرمودند:

لیس من احتمال امرنا  التصدیق له و القبول فقط

من احتمال امرنا ستره و صیانته من غیر اهله

میفرمایند پذیرش امر ما فقط در تصدیقش و قبولش خلاصه نمیشود
بلکه از پذیرش امر ما مخفی کردن آن و نگهداریش از نا اهل است

در ادامه میفرمایند:

سلام مرا به آنها برسان و به آنها بگو :

خدا رحمت کند بنده ای را که محبت مردم را به خود جلب نماید

 و با آنچه آنها می دانند و آشنا هستند سخن بگوید

 و در مورد چیزی که قبول ندارند و نمی دانند سخن نگوید.

و سپس فرمود: به خدا سوگند جنگ ناصبی با ما سخت تر از مطالبی که بعضی به ما نسبت می دهند و ما راضی نیستیم، نیست. ( حتی ممکنه اون مطلبی که به اهلبیت نسبت میدیم حق باشه اما چون جاش نیست این طور میشه )

اگر از کسی شنیدید که دارد افشاگری می کند،  سراغ او بروید و او را از این کار منع کنید.
اگر پذیرفت و اگر نه او را تحت فشار افرادی که حرف شنوی از آنها دارد قرار دهید

چون گاهی شخص حاجتی دارد و آن قدر دنبال آن می رود و اصرار می کند تا برآورده شود.

(حضرت میفرمایند برای حاجت من هم ارزش قایل بشید )

پس حاجت مرا هم برآورده کنید همانگونه که حاجت های خود را برآورده می کنید.

بنابراین اگر از شما قبول کرد وگرنه سخن وی را زیر پا دفن کنید.

نگویید که می گوید و می گوید . ( نگید این گفت اون چیز گفت تودار باشید)

چون این به ضرر من و شما تمام می شود.

به خدا سوگند اگر شما آنچه را من می گویم می گفتید، می پذیرفتم که شما اصحاب  من هستید.
(اصحاب حضرت باشیم )

بنگرید این ابوحنیفه اصحاب دارد. این حسن بصری هم اصحاب دارد.

و من مردی از قریش هستم و فرزند رسول خدا «صل الله علیه و آله» هستم و کتاب خدا را دانستم که در آن بیان هر چیزی هست. شروع خلقت، امر آسمان، امر زمین، امر اولین و آخرین و هرآنچه بوده و خواهد بود و همه اینها مثل اینکه در برابر چشم من است و من به آن نگاه می کنم.

(حضرت میفرمایند اصحاب کفر باهم متفق هستند شما چرا اینقدر مرا اذیت میکنید).

.