.

.

كَتَبْتُ إِلَي أَبِي الْحَسَنِ (ع) أَنَّ الرَّجُلَ يُحِبُّ أَنْ يُفْضِيَ إِلَي إِمَامِهِ مَا يُحِبُّ أَنْ يُفْضِيَ بِهِ إِلَي رَبِّهِ قَالَ فَكَتَبَ إِنْ كَانَتْ لَكَ حَاجَةٌ فَحَرِّكْ شَفَتَيْكَ فَإِنَّ الْجَوَابَ يَأْتِيكَ.

به امام هادی علیه السلام نامه نوشتم:
آدم دوست دارد حاجات خود را مستقیما از امامش دریافت کند و با او درباره ی مشکلاتش حرف بزند، دوست ندارد که بوسیله ی خدا از او فیض ببرد (به دلیل دوری از امام)

حضرت در جواب ايشان نوشتند:
اگر حاجتی داری
لبت را حرکت بده،
حرف بزن، بگو،
جواب ما به تو خواهد رسید.

بحارالانوار، جلد 53، صفحه 306

.