یکی از راه‌های تواضع، حضور در دستۀ عزاداری است؛ همیشه مثل آدم‌های باکلاس، عزاداری نکنید!

استاد پناهیان

بسم الله الرحمن الرحیم

ابوعماره گويد: روزى به حضور امام ششم صادق آل محمد علیه السلام رسيدم , فرمود

اشعارى درسوگوارى حسين براى ما بخوان . وقتى شروع به خواندن نمودم صدا گريه

حضرت برخاست , من مي خواندم و آن عزيز مي گريست , چندان كه صداى گريه از

خانه برخاست . بعد از آن كه اشعار را تمام كردم , امام علیه السلام در فضليت و ثواب

مرثيه و گرياندن مردم بر امام حسين علیه السلام مطالبى بيان فرمود.

نيز از آن جناب است كه فرمود: گريستن و بي تابى كردن در هيچ مصيبتى شايسته

نيست مگر در مصيبت حسين بن على , كه ثواب و جزايى گرانمايه دارد.

باقرالعلوم , امام پنجم علیه السلام به محمد بن مسلم كه يكى از اصحاب بزرگ او است

فرمود: به شيعيان ما بگوييد كه به زيارت مرقد حسين بروند, زيرا بر هر شخص باايمانى

كه به امامت ما معترف است , زيارت قبر اباعبدالله لازم ميباشد.

امام صادق علیه السلام مي فرمايد: ان زيارة الحسين عليه السلام افضل ما يكون

من الاعمال . همانا زيارت حسين علیه السلام از هر عمل پسنديده اى ارزش و

فضيلتش بيشتر است .

زيرا كه اين زيارت در حقيقت مدرسه بزرگ و عظيم است كه به جهانيان درس ايمان و

عمل صالح مي دهد و گويى روح را به سوى ملكوت خوبي ها و پاكدامني ها و

فداكاري ها پرواز مي دهد. هر چند عزادارى و گريه بر مصايب حسين بن على علیه

السلام مشرف شدن به زيارت قبرش و بازنماياندن تاريخ پرشكوه و حماسه ساز

كربلايش ارزش و معيارى والا دارد, لكن بايد دانست كه نبايد تنها به اين زيارت ها و

گريه ها و غم گساريدن اكتفا كرد, بلكه همه اين تظاهرات , فلسفه ديندارى , فداكارى

و حمايت از قوانين آسمانى را به ما گوشزدمينمايد, و هدف هم جز اين نيست , و نياز

بزرگ ما از درگاه حسينى آموختن انسانيت و خالى بودن دل از هر چه غير از خداست

ميباشد, و گرنه اگر فقط به صورت ظاهر قضيه بپردازيم , هدف مقدس حسينى به

فراموشى مي گرايد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

- كامل الزيارات , ص 105 , ص 101, ص121 , ص147

امام رضا علیه السّلام به ریّان بن شبیب فرمودند:
اگر تو را خوشحال مى کند که در درجات والاى بهشت با ما باشى ،
پس در اندوه ما غمگین باش
و در شادى ما خوشحال .

قالَ الرّضا علیه السّلام :

اِنْ سَرَّکَ اَنْ تَکُونَ مَعَنا فىِ الدَّرَجاتِ الْعُلى مِنَ الجِنانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنا.

 جامع احادیث الشیعه ، ج ۱۲، ص ۵۴۹

حالات حضرت موسی بن جعفر (علیهما السلام )در ده روز اول محرم

قال الرضا عليه السلام: كان ابى اذا دخل شهر المحرم لا يرى ضاحكا و كانت الكابة تغلب عليه حتى يمضى منه عشرة ايام،فاذا كان اليوم العاشر كان ذلك اليوم يوم مصيبته و حزنه و بكائه…؛

حضرت رضا صلوات الله علیه میفرمایند：
هر گاه ماه محرم فرا مى رسيد، پدرم (موسى بن جعفر) ديگر خندان ديده نمى شد و غم و افسردگى بر او غلبه مى يافت تا آن كه ده روز از محرم مى گذشت،

 روز دهم محرم كه مى شد، آن روز، روز مصيبت و اندوه و گريه پدرم بود.

امالى صدوق، ص۱۱۱

اصلا رقیه نه ، مثلا دختر خودت؛

یک شب میان کوچه بماند ،چه میشود ؟

اصلا بدون کفش ،توی بیابان ،پیاده نه !!!

در راه خانه تشنه بماند ،چه میشود ؟

دزدی از او به سیلی و شلاق و فحش ،نه !

تنها به زور گوشواره بگیرد ،چه میشود ؟

گیریم خیمه نه ،خانه و یا سرپناه ،نه !

یک شعله پیرهنش را بگیرد ، چه میشود؟

در بین شهر ،توی شلوغی ،همیشه ،نه !

یک شب که نیستی ،بهانه بگیرد ،چه میشود؟

اصلا پدر ،عمو و برادر ،نه ، جوجه ای ،

تشنه مقابل چشمش بمیرد ،چه میشود ؟

دست گناهکار مرا روز رستخیز ،

یک دختر سه ساله بگیرد ،چه میشود ؟

آجرک الله یا صاحب الزمان

دلتون که شکست ما رو هم دعا کنید.

عارف سالک حضرت مولوی قندهاری(ره) :

“کسی که بر حضرت سیدالشهداء(ع) گریه می کند، اشکش از دریای مسجور(آسمان هفتم) است که تبدیل به هوا و اشک می شود و این اشک ها مأذون است به إذن الله و اشک معمولی نیست.”

 کتاب هزارویک نکته از کربلا، ص ۶۷

یا حبیب الباکین

کربلا را دل تنگم…

هنوز شوق تو بارانی از غزل دارد

نسیم یک سبد آیینه در بغل دارد

خوشا به حال خیالی که در حرم مانده

و هر چه خاطره دارد از آن محل دارد

به یاد چایی شیرین کربلایی ها

لبم حلاوت “احلی من العسل” دارد

چه ساختار قشنگی شکسته است خدا

درون قالب شش گوشه یک غزل دارد

بگو چه شد که من اینقدر دوستت دارم؟

بگو محبت ما ریشه در ازل دارد

غلامتان به من آموخت در میانه ی خون

که روسیاهی ما نیز راه حل دارد.

سید حمیدرضا برقعی

کدام شیعه ؟ شیعه علی بن ابی طالب صلوات الله علیهما یا شیعه آل ابی سفیان لعنت الله علیهم ؟؟

شیعه یعنی پیرو.

میگویند اباعبدالله الحسین علیه السلام را شیعیان کشتند!

اگر قاتلين سيد الشهدا عليه السلام شيعه بودند اما چرا در لحظات آخر حضرت آنها را شيعه بني اميه و آل ابوسفيان ناميدند
و فرمودند: « يا شيعة آل أبي سفيان إن لم يكن لكم دين… .» (١)

قطعا آنها شيعه و پيرو بني اميه بوده اند نه شيعه اهل بيت عليهم السلام.

چرا هنگامي كه حضرت از آنها پرسيدند: براي چه با من مبارزه مي كنيد؟
آنها پاسخ دادند: به جهت كينه اي كه از پدرت به دل داريم!(٢)

شیعه علی که کینه علی علیه السلام در دل ندارد بماند, جانش را نیز فدای علی و اولاد علی میکند.

پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله - درباره سيد الشهدا عليه السلام- فرمودند:
« تقتله الفئة الباغية من بني أمية»(٣)
گروه تجاوزگر بني اميه او را خواهند كشت.

اميرالمؤمنين عليه السلام خطاب به خود آن حضرت فرمودند:
« يا اباعبدالله…فوالذي نفسي بيده ليسفكنّ بنو أمية دمك… (٤)

يا اباعبدالله سوگند به خدايي كه جانم در دست اوست بني اميه خونت را میريزند.

سيد الشهدا عليه السلام هم فرمودند:

« والله ليجمعنّ علي قتلي طغاة بني أمية و يقدمهم عمربن سعد. و الذي نفس حسين بيده لا يهنئ بني امية ملكهم حتي يقتلوني و هم قاتلي.»(٥)

✔️به خدا سوگند طاغيان بني اميه بر كشتن من جمع شوند، عمربن سعد سرلشكر آنها باشد.
براي بني اميه سلطنت گوارا نشود مگر با كشتن من، آنها قاتل من هستند.

ودر نهایت چرا فرزندان و زنان فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله را اسیر کرده و به شام پایتخت یزید علیه اللعنه و العذاب فرستادند؟؟

1- لهوف ١٢٠،بحارالانوار ٥١/٤٥ و…
2- موسوعة كلمات امام حسين عليه السلام ٥٩٣، احقاق الحق ٦٤٧/١١ و…
3- مناقب اميرالمؤمنين عليه السلام ٢٣٤/٢، عوالم ١٤٢/١٧ و…
5- دلائل الامامة ١٨٣،بحارالانوار ١٨٦/٤٤و..

________________________________

امام صادق علیه السلام فرمودند ：

کام کودکانتان را با تربت حسین عليه السلام بردارید چرا که خاک کربلا فرزندانتان را بیمه مى کند.

حنکوا اولادکم بتربة الحسین عليه السلام فإنها امان؛

وسائل الشیعه جلد 10صفحه410

بِسمِ اللهِ الرَّحمَنِ الرَّحِیمّ

مِنَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ
إلَی الرَّجُلِ الفَقِیهِ حَبِیبِ بنِ مَظَاهِرِ الأسَدِیّ
أمَّا بَعدُ فِإنَّا قَد نَزَلنَا کَربَلَا
وَ أنتَ تَعلَمُ قرَابَتَنَا مِن رَسُولِ اللهِ
فَإِن أرَدتَ نُصرَتَنَا فَاقدِم إلَینَا عَاجِلاً

به نام خداوند بخشنده و مهربان
از حسین ابن علی (علیه السلام)
به مرد فقیه حبیب ابن مظاهر اسدی
ما وارد کربلا شدیم
تو هم که نزدیکی ما را به پیغمبر میدانی
پس اگر می خواهی ما را یاری کنی
سریع خودت را به کربلا برسان…

نداى “هل من ناصر” او به گوش مى رسد…
كاش همه حبيبش بوديم…