.

.

.

.

مردی از امام صادق علیه السلام پرسید:

گاهی کسی به من می گوید : « دوستت دارم » ،

از کجا بدانم راست می گوید؟!

حضرت فرمودند :

« اِمتَحِن قَلبَکَ، فَإن کُنتَ توَدُهُ فَإنّهُ یَوَدُکَ »

ترجمه:

قلب خودت را امتحان کن ، پس اگر تو او را دوست بداری ، بدان که او نیز تو را دوست دارد.

.کافی ،ج2 ،ص652 ،ح2

.

.

.

.

.

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در کتاب گرانقدر خود نهج البلاغه می فرمایند:

 چون دنیا به کسی روی آورد، نیکی های دیگران را به او عاریت دهد، و چون از او روی برگرداند خوبی های او را نیز بر باید.

حکمت 9 نهج البلاغه

.

.

و قَدْ سُئِلَ عَنْ تَفسیرِ السُّنَّةِ وَ الْبِدْعَةِ وَ الْجَماعَةِ وَ الْفُرْقَهِ اَلسُّنَّةُ و اللّه‏ِ سُنَّةُ مُحمِّدٍ صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله وسلم وَ الْبِدْعَةُ ما فارَقَها وَ الْجَماعَةُ ـ وَاللّه‏ِ ـ مُجامَعَةُ اَهْلِ الْحَقِّ وَ اِنْ قَلّوا وَ الْفُرقَةُ مُجامَعَةُ اَهْلِ الْباطِلِ وَ اِنْ کَثُروا؛

امیرالمومنین علیه السلام در پاسخ به پرسش از معناى سنّت، بدعت، وحدت و تفرقه فرمودند به خدا سوگند،

سنّت همان سنّت محمّد صلى‏ الله ‏علیه‏ و ‏آله است

و بدعت آنچه خلاف آن باشد

به خدا قسم، وحدت ، همدست شدن با اهل حق است هر چند اندک باشند

تفرقه، همدستى با اهل باطل است هر چند بسیار باشند.

.

.

.
کتاب سلیم بن قیس الهلالی ،تحقیق محمد باقر الأنصاری الزنجانی ، نشر الهادی ، قم ، ایران ، ص ۴۸۵ ، حدیث ۹۶

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

لینک اسکن کتاب :

http://s6.picofile.com/file/8221806126/Salim.png

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

.

.
کتاب سلیم بن قیس الهلالی نسخه۳جلدی ج‏۲ ص ۹۶۴

کنزالعمّال، ح۱۶۴۴

بحار جلد۹۷ صفحه۹۴

اصول کافی جلد۲ صفحه ۲۲۸_۲۲۹ طبع المنشورات الفجر

.

.

.

پی نوشت:

مگر سنت رسول الله صلوات الله علیه واله چیزی غیر دلالت به ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام و دشمنی با دشمنان امیرالمؤمنین هست!؟

حواسمان باشه هر چه خارج از سنت, بدعت خواهد بود.

پس کسانی که بر خلاف سنت رسول الله صلوات الله علیه واله عمر و ابوبکر را خلیفه رسول الله دانستند, ایجاد بدعت کردند.

اهل بدعت با اقرار غلطی که بعضی از ما میکنیم و به آنها میگیم اهلسنت.
ما را به عنوان اهل بدعت معرفی میکنند.
و بعد حکم به قتل و جهاد با اهل بدعت داده و خون ما رو مباح میدانند
حواسمان باشد با نشر مطالب آمیخته به غلط در ریختن خون شیعیان و محبین اهلبیت علیهم السلام شریک خواهیم بود!!

.

.

.

.

.

.

مردی به حضور پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) رسید و پرسید:

«ای رسول خدا! من سوگند خورده ام که آستانه ی در بهشت را ببوسم، اکنون چه کنم؟»

پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

پای مادر و پیشانی پدرت را ببوس، (یعنی اگر چنین کنی، به آرزوی خود در مورد بوسیدن آستانه ی در بهشت می رسی.)

او پرسید: اگر پدر و مادرم مرده باشند، چه کنم؟

پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

قبر آن ها را ببوس.

هنگامی که حضرت ابراهیم (علیه السلام) برای دیدار پسرش اسماعیل، از شام به مکه آمد، فرزندش در خانه نبود و حضرت ابراهیم (علیه السلام) به سوی شام برگشت.

وقتی اسماعیل به خانه بازگشت، همسرش آمدن حضرت ابراهیم (علیه السلام) را به اسماعیل خبر داد.

اسماعیل به جست و جوی رد پای پدر پرداخت و جای پای پدرش را پیدا کرد و به عنوان احترام به پدر، جای پای ایشان را بوسید.

.

.

الاعلام قطب الدین حنفی ص 24

.

.

.

.

.

.

امیرالمومنین علی علیه السلام ،حضرت زهرا سلام الله علیها را اینگونه مخاطب قرار میدادند :

« نفسی لک الفدا حبیبتی(عزیزم,جان علی به فدایت) »

و

خانم در جواب میفرمودند:

« روحی لک الفدا(روحم به فدایت علی) »

.

.

.

پیامبراکرم صلی الله علیه و اله فرمودند:

سه چیز است که محبــــت شخص را درباره دیگری خالـــص میکند.
یکی از آنها این است که طرف مقابل را به اسمی صدا بزند که وی میپسندد.

کافی,ج۲،ص۶۴۳

.

.

.

.

.

امام رضا علیه السلام فرمودند

هُوَ يَوْمُ التَّهْنِيَةِ يُهَنِّي بَعْضُكُمْ بَعْضاً فَإِذَا لَقِيَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ يَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّكِينَ بِوَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمّه علیهم السلام

روز عید غدیر روز تهنیت گویی است، بعضی از شما به بعض دیگر تهنیت بگوید و هرگاه مؤمنی با برادرش برخورد كرد، بگوید، ستایش مخصوص خداوندی است كه ما را از پیوستگان به ولایت امیرالمومنین و امامان علیهم السلام قرار داد.

.

.
إقبال الأعمال( ط- القديمة) جلد 1 صفحه 465 َ

.

.

.

.

.

.

حنَانٌ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الشَّيْخَيْنِ فَارَقَا الدُّنْيَا وَ لَمْ يَتُوبَاوَلَمْ يَتَذَكَّرَا مَاصَنَعَابِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام فَعَلَيْهِمَا لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ.

امام محمد باقر علیه السلام فرمود:

همانا شیخین (ابوبکر وعمر) دنیا را ترک کردندو توبه نکردند و از آنچه با امیرالمومنین علیه السلام کردند پند نگرفتند،پس لعنت خدا وتمام ملائکه و مردم برآن دو باد.

اصول الکافی جلد 8 صفحه246

.

.

.

.

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الْعَبْدَ لَيَكُونُ بَارّاً بِوَالِدَيْهِ فِي حَيَاتِهِمَا ثُمَّ يَمُوتَانِ فَلَا يَقْضِي عَنْهُمَا دُيُونَهُمَا وَ لَا يَسْتَغْفِرُ لَهُمَا فَيَكْتُبُهُ اللَّهُ عَاقّا

امام باقر علیه السلام می‌فرماید:

همانا بنده ای نسبت به والدین خویش در زمان حیاتشان نیکوکار است ولی بعد از مرگشان بدهی آنها را نمی‌پردازد و برایشان استغفار نمی‌کند؛ لذا خدا او را عاق و نافرمان می نویسد.

الكافي (ط - الإسلامية) ج‏2 ص 163

.

.

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلیِّ بنِ أَبِی طالِب وَ الْأَئِمَّةِ الْمَعصومیٖن عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ

علِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنِ الْخَشَّابِ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ رَبِيعٍ الْمُسْلِيِّ عَنْ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا الْأَنْصَارِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ قَالَ: سَمِعْتُهُ يَقُولُ:
«مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَسْتَكْمِلَ الْإِيمَانَ كُلَّهُ فَلْيَقُلِ الْقَوْلُ مِنِّي فِي جَمِيعِ الْأَشْيَاءِ قَوْلُ آلِ مُحَمَّدٍ فِيمَا أَسَرُّوا وَ مَا أَعْلَنُوا وَ فِيمَا بَلَغَنِي عَنْهُمْ وَ فِيمَا لَمْ يَبْلُغْنِي.»

امام صادق علیه السلام فرمودند:

هر كه را خوش آيد كه همه درجات ايمان را كامل نمايد بايد بگويد:

• قول و عقيده من در همه چيز قول و عقيده آل محمد است

• در آنچه نهان دارند و در آنچه آشكار كنند،

• در آنچه از آنها به من رسيده و در آنچه به من نرسيده.

 الکافی، ج1، ص391

دوری از سب و فحش و ترغیب به لعن با حفظ تقیه تا قبل از قیام قایم صلوات الله علیه.

امام حسن عسكري (عليه السلام)از رسول خدا (صل الله عليه واله وسلم)روايت مي كنند كه فرمودند:

كسي كه توان ياري ما اهل بيت را نداشته باشد اما در تنهايي خود دشمنان ما را لعن كند خداي متعال صداي او را به گوش فرشتگان مي رساند.

پس هرگاه يكي از شما دشمنان ما را لعن كند ملائكه لعن او را بالا مي برد و كسي را كه دشمنان ما را لعن نمي كند لعن و نفرين مي نمايند.

وقتي صداي لعن كننده به فرشتگان برسد آنها براي او آمرزش طلبيده او را ثنا مي گويند و عرض مي كنند:

بارلهٰا بر روح اين بنده ات كه تمام توانش را در ياري اوليايت به كار برده صلوات فرست كه اگر او بيش از اين توان داشت كوتاهي نمي كرد.

بحارالانوار جلد ٥٠ صفحه316