قَالَ الصّادق سلام الله علیه:

وَ اللَّهِ لَوْ أَنِّي حَدَّثْتُكُمْ فِي فَضْلِ زِيَارَتِهِ لَتَرَكْتُمُ الْحَجَّ رَأْساً وَ مَا حَجَّ أَحَدٌ وَيْحَكَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ اتَّخَذَ كَرْبَلَاءَ- حَرَماً آمِناً مُبَارَكاً قَبْلَ أَنْ يَتَّخِذَ مَكَّةَ حَرَما

حضرت آقا امام صادق سلام الله علیه:

به خدا قسم اگر در فضیلت زیارت امام حسین سلام الله علیه با شما سخن میگفتم قطعا حج را به طور کلی رها می کردید و هیچ کدام از شما به حج نمی رفت.
مگر نمی دانی که خداوند سبحان قبل از این که مکه را حرم خود بگیرد کربلا را حرم امن و مبارکه خود گرفت.

كامل الزيارات، النص، ص: 267
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏98، ص: 33
وسائل الشيعة، ج‏14، ص: 514
منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة (خوئى)، ج‏2، ص: 265
ترجمه ی نفس المهموم ، ص ۵۰۲

 معاویه بن وهب می‏گوید وارد منزل حضرت صادق علیه‌السلام شدم

در نمازخانه منزلش، به نماز ایستاده بود
صبر کردم تا نمازش تمام شد
دیدم پس از نماز، …. دست به دعا برداشت
و برای زائران قبر حسین بن علی دعا کرد
آنانکه با انفاق مال و تلاش بدنی به زیارت حسین می‏روند، برای پیوند با ائمه و شادکردن رسول خدا و پاسخگویی به فرمان امامان و خشمگین ساختن دشمنان و راضی کردن خداوند

و چنین دعا کرد:
خدایا، از آنان‏ راضی باش
و خود و خانواده ‏شان را، شب و روز، نگهدار
و همراهی‏ شان کن و از شر هر جبار سرکشی و ستمگر
و از گزند شیاطین نهان‏ و آشکار در امانشان بدار
و نیازهایشان را برآور
خدایا به آنان، بخاطر اینکه از وطن، دور ماندند و ما را بر فرزندان و بستگان خود برگزیدند، بهترین پاداشها را عطا کن
خدایا! آن چهره‏ها را که آفتاب در این راه تغییر داد، رحمت کن
آن صورت‌هایی را که بر تربت حسین، قرار گرفت، مورد لطف قرار بده
آن چشمهایی را که در راه ما اشک ریخت، آن دلهایی‏که برای ما و تشنگی ما سوخت، آن ناله‏ هایی که برای ما سرداده شد، رحمت کن.

خدایا! من آن بدنها و جانها را تا قیامت، تا هنگام ورود به کوثر در آن روز تشنگی بزرگ، به تو امانت می‏سپارم…

امام، همچنان دعا می‏خواند و سجده می‏کرد.
پس از فراغت ‏از نماز، گفتم: این دعاهایی را که از شما شنیدم، … به خدا قسم، آرزو کردم که ای کاش به حج نرفته بودم و حسین را زیارت می‏کردم.

امام فرمود:
تو به او بسیار نزدیکی. پس چه چیز مانع از آن می‏ شود که به زیارتش بروی؟
ای معاویه بن وهب! مبادا که این کار را ترک کنی؟
گفتم: نمی‏ پنداشتم ‏که کار، به این ارزش و عظمت می‏رسد.

کلینی الكافی جلد‏4، صفحه 582

زیارتامام صادق (علیه السلام) فرمودند: هر کس دوست دارد روز قیامت، بر سر سفره هاى نور بنشیند، پس خود را در زمرۀ زائران امام حسین(علیه السلام) قرار دهد.

 قال الامام الصادق(علیه السلام): مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ عَلَى مَوَائِدِ نُورٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ- فَلْیَکُنْ مِنْ زُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع‏لیه السلام

کامل الزیارات، ص135

عده ای را طلبیدی به زیارت اما
نشده قسمتشان بیشتر نوکرها…

١. رفتار نیکو با همراهان
«حُسْنُ الصَّحَابَةِ لِمَنْ یَصْحَبُک»

٢. کم‌گویی
«قِلَّةُ الْکَلَامِ إِلَّا بِخَیْر»

٣. فراوان به یاد خدا بودن
«کَثْرَةُ ذِکْرِ الله»

٤. پاکیزگی لباس
«نَظَافَةُ الثِّیَاب»

٥. غسل پیش از آمدن به مرقد امام حسین (ع)
«الْغُسْلُ قَبْلَ أَنْ تَأْتِیَ الْحَائِر»

٦. بسیار نماز خواندن
«کَثْرَةُ الصَّلَاة»

٧. صلوات فرستادن
«الصَّلَاةُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد»

٨. با وقار بودن
«التَّوْقِیرُ لِأَخْذِ مَا لَیْسَ لَک‏»؛ با وقار بودن در صرف‌نظر از دریافت آنچه متعلق انسان نیست.

٩. پرهیز از نگاه به حرام
«یَلْزَمُکَ أَنْ تَغُضَّ بَصَرَک‏»

١٠. کمک به نیازمندان در سفر
«یَلْزَمُکَ أَنْ تَعُودَ إِلَى أَهْلِ الْحَاجَةِ مِنْ إِخْوَانِکَ إِذَا رَأَیْتَ مُنْقَطِعاً وَ الْمُوَاسَاة» کمک به همسفران و برآورده کردن درخواست های ایشان

١١. تقیه
«وَ یَلْزَمُکَ التَّقِیَّةُ الَّتِی قِوَامُ دِینِکَ بِهَا» باید از هر نوع کاری، که به وحدت آسیب می زند، مانند مطرح کردن اختلافات مذهبی، توهین به بزرگان یکدیگر و القاء شبهات و… به شدت خودداری شود.

١٢. ترک گناهان
«الْوَرَعُ عَمَّا نُهِیتَ عَنْه‏»

١٣. ترک مجادله
«وَ الْخُصُومَةِ وَ کَثْرَةِ الْأَیْمَانِ وَ الْجِدَالِ الَّذِی فِیهِ الْأَیْمَان؛ و نیز [پرهیز کنی] از بگو مگو کردن و سوگند فراوان و کشمکش‌هایى که در آن، سوگند یاد می‌شود».

پرسمان کودک-استاد تراشیون

سؤال: پسر چهارده ساله ای دارم که در ایّام امتحانات به مجالس مذهبی می‌رود؛ آیا میتوانم او را از این کار منع کنم؟

جواب:

ارتباط بچّه‌ها با جلسات مذهبی و دینی یک حُسن است و ما نباید کاری کنیم که نگاه فرزندمان نسبت به آن مجالس منفی شود. اگر می‌خواهیم که فرزندمان در ایّام امتحانات کمتر به مجالس مذهبی برود، باید از او خواهش که در این مجالس کمتر حاضر شود.

پدر و مادرهایی که فرزندان خود را از این کارها منع می‌کنند، باعث می‌شوند که بچّه‌ها بیشتر در برابر خواسته‌ی آن‌ها مقاومت کنند؛ به طوری که آن‌ها نه می‌توانند درس بخوانند و نه به مراسم مذهبی بروند.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، تنها دعايي هست كه حتما مستجاب مي شود.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، بهترين هديه از طرف خداوند براي انسان است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، تحفه‌اي از بهشت است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، روح را جلا مي‌دهد.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، عطري است كه دهان انسان را خوشبو مي‌كند.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، نوري در بهشت است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، نور پل صراط است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، شفيع انسان است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، ذكر الهي است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، موجب كمال نماز مي‌شود.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، موجب كمال دعا و استجابت آن مي‌شود.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، موجب تقرب انسان است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، رمز ديدن پيامبر در خواب است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، سپري در مقابل آتش جهنم است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، انيس انسان در عالم برزخ و قيامت است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ،جواز عبور انسان به بهشت است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، انسان را در سه عالم بيمه مي‌كند.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، از جانب خداوند, رحمت است و از سو فرشتگان پاك كردن گناهان و از طرف مردم دعا است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، برترين عمل در روز قيامت است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، سنگين ‌ترين چيزي است كه در قيامت بر ميزان عرضه مي‌شود.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ،محبوب ‌ترين عمل است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ،آتش جهنم را خاموش مي‌كند.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد، فقر و نفاق را از بين مي‌برد.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ،زينت نماز است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ، بهترين داروي معنوي است.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد ،گناهان را از بين مي‌برد.

اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وآلِ مُحَمَّد وعجل فرجهم

نگرانی از تأمین اقتصاد خانواده

با کاوشی مختصر در جامعۀ امروز، با مردان زیادی مواجه خواهیم شد که از ترس مخارج ازدواج و همسرداری، از این وظیفه و مسئولیت دینی و اجتماعی خود، سر باز می زنند.
در واقع این افراد، نگران تنگ دستی بوده، از مشکلات مالی پس از ازدواج هراسان هستند. باید به این مردان یادآور شد که خداوند متعال در کلام خود به انسان ها برای تأمین مالی تشکیل خانواده، وعدۀ قطعی داده است: «وَ أنکِحُوا الأیامَى مِنکُمْ وَ الصَّالِحِین مِنْ َعِبَادِکُمْ وَ إِمَائِکُمْ إِن یکُونُوا فُقَرَاءَ یغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَ اللَّه وَاسِعٌ علیم.» [1]
«مردان و زنان بی همسر و غلامان و کنیزان درست کارتان را همسر دهید. اگر تنگ دست هستند، خداوند آن ها را به فضل خویش بی نیاز خواهد کرد و خداوند گشایشگر داناست» این آیه وعدۀ قطعی خداوند برای تأمین هزینه های ضروری ازدواج است. خداوند تأکید می فرماید: تنگ دستان را از فضل خویش روزی خواهد داد و تمکن لازم برای ازدواج آنان را تأمین خواهد کرد.
به بخشش فزون تر و بیشتر از حد «فضل» می گویند که بر اساس لطف است و اعطا کننده، بدون داشتن وظیفه یا استحقاق قبلی طرف مقابل، به او می بخشد.[2] پس قرار نیست در خصوص ازدواج، خداوند بر اساس حساب و کتاب های عادی و استحقاق ما بخششی کند؛ بلکه لطف او بر اساس فضل و بدون حساب است. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در خصوص این آیۀ شریفه می فرماید: «هر کس از ترس فقیر شدن ازدواج نکند، خداوند به گمان بد برده است».

هر کس از ترس فقیر شدن ازدواج نکند، خداوند به گمان بد برده است.

واقعیت این است که تأمین هزینه های اصلی و اساسی ازدواج بر عهدۀ خداوند است. اگر مخارج غیر ضروری که ریشه در سنت های غلط، اسراف و تقلید از دیگران دارد، حذف شود مانعی برای ازدواج وجود نخواهد داشت. پس شایسته است با مدیریت صحیح بر مخارج ازدواج، راه عمل به این توصیۀ دینی را هموارتر سازیم. [3]

فرار از مسئولیت

یکی دیگر از دلایل مهمی که مانع از ازدواج مردان می شود، فرار از قبول مسئولیت است. واقعیت این است که هیچ رشدی در شخصیت انسان بدون قبول مسئولیت محقق نمی شود. با قبول مسئولیت ها و تحمل مشکلات و مدیریت آنها، گوهر وجود آدمی استخراج می شود و توانایی های بالقوۀ او، در عمل ظاهر و منجر به کسب موفقیت های بیشتر در حوزه های مختلف زندگی فردی و اجتماعی می شود. این، مضمون فرمایش زیبای امیرمؤمنان علی (علیه السلام) است: «فی تقلب الاحوال علم جواهر الرجال» [4] در دگرگونی حالات، گوهرهای مردان شناخته می شود»، پس شایسته است جوانان به دنبال کسب زمینه ها و آمادگی های لازم برای ازدواج باشد و بزرگان نیز اسباب ازدواج فرزندان خود را مهیا کنند که از حقوق اساسی فرزندان بر پدر، به ازدواج در آوردن آنهاست. [5]

منبع: کتاب کلبة آرامش، جایگاه و نقش پدر در خانواده، معاونت تبلیغات و ارتباطات اسلامی آستان قدس رضوی

————————————————
پی نوشت ها:
1- نور: 32.
2- فضل به فزونی و زیادتی. مقدار زائد از حد متوسط که بیشتر در امور پسندیده به کار می رود. هر عطیه و احسانی را که بر معطی لازم نباشد، فضل می گویند (مفردات، ص۳۴۳).
- کافی، ج۵، ص۳۱۳، حدیث۵. از محمدبن جعفر از پدرش امام صادق، از پدرانش (علیهم السلام).
3- نهج البلاغه، حکمت721.
4- از حقوق فرزند بر پدرش این سه چیز است: نام نیکو بر او بپسندد، به او سواد و قرآن بیاموزد و هنگامی که بالغ شد، او را همسر دهد (مکارم الاخلاق، ج۱، ص۴۷۴، حدیث1627). برای توضیحات بیشتر نک: فصل ضرورت و اهمیت فرزند آوری.