اباالفضــــل است و عباس…

پس از این که نوزاد خانه علی(علیه‌السلام)به عرصه گیتی گام نهاد، او را در قنداقه ای نهادند و به دست حضرت دادند.
چشم ها منتظر و دل ها بی قرار بود تا ببینند امام، نوزادش را چه می نامد.
آن حضرت نام عباس را را برگزید.

عباس در اصطلاح عرب از ماده عَبَسَ به معنای
«درهم کشیدن بشره و گرفتگی صورت»(1) است.

برخی عباس را به معنای شیری گرفته اند که دیگر شیرها از او می گریزند(2)
و برخی دیگر آن را «الاسد الغضبان؛ شیر خشمگین» ترجمه کرده اند.(3)

از آن جا امام علی(علیه‌السلام) از شجاعت و شکوه ایستادگی و پایمردی عباس(علیه‌السلام) در پیکار با دشمنان حقیقت آگاهی کامل داشت، او را عباس نامید.(4)

پی نوشت ها:

(1). لسان العرب، محمد بن مکرم بن منظور، ج6، ص 129
(2). معالی السبطینف محمد مهدی مازندرانی، ج1، ص 437
(3). مقتل الحسین(علیه‌السلام)، محمدتقی السید البحرالعلوم، ص 310
(4).معالی السبطین، جلد 1، ص 437

مرحوم حاج اسماعیل دولابی

علقمه می گويد: محضر مبارك امام باقر علیه السّلام عرض كردم: اگر بعضی بخواهند در روز عاشورا برخی ديگر را در عزای امام حسين علیه السّلام تسليت بدهند، چگونه و چه بگويند؟
حضرت فرمودند بگويند:

▪️اعْظَمَ اللهُ اُجُورَنا بِمُصابِنا بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ وَجَعَلَنا وَاِيّاكُمْ مِنَ الطّالِبينَ بِثارِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الاِْمامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّد عَلَيْهِمُ السَّلام

▪️خداوند اجر ما را به سوگواری و عزاداری بر امام حسين عليه السّلام بيفزايد و ما و شما را از خونخواهان او همراه با ولی خود امام مهدی از آل محمد عليهم السّلام قرار بدهد.

سوال

آیا راست است که پس از واقعه کربلا امدند حجاب را از سر زنان حرم کشیدند یعنی سر اهل بیت امام حسین و حضرت زینب لخت شد

پاسخ:

این مساله در روایات متعددی نقل شده است .

سید بن طاووس می نویسد:

” مردم در تاراج خیمه های خاندان پیامبر و نور چشم زهرای بتول بر هم پیشی می جستند تا انجا که روپوش زنان را نیز از رویشان کشیدند “

لهوف ص180

بحار الانوار ج45 ص58

مثیر الاحزان می نویسد:

” انان مقنعه زنان را از سرشان و انگشتر را از دستشان و گوشواره را از گوشهایشان و خلخال را از پاهایشان بیرون کشیدند”

مثیر الاحزان ص76

خوارزمی می اورد:

” انان حتی جامه رویین زنان را به زور می کشیدند و می بردند”

مقتل الحسین ج2ص37

الفتوح ج5 ص120

شیخ مفید در ارشاد می اورد:

“لباسهایشان را از رویشان می کشیدند و چون چیره میشد آن را می بردند”

الارشاد ج2ص112

بحار الانوار ج45 ص61

به این نکته نیز باید توجه داشت که در جامعه اسلامي زنان پيامبر و ائمه هدي عليه السلام حجاب و پوشش زنانه بسيار كامل بوده و زنان علاوه بر پوشش ظاهري پوشش هاي متعدد ديگري نيز داشته اند در واقعه كربلا فقط پوشش ظاهري را ربودند اما پوشش هاي ديگر بوده يعني به گونه اي نبود كه موها يا اعضاي ديگري از بدن آشكار شده باشد. و در روایات نیز اشاره به این نکته شده است که پوشش را از ظاهر ما برداشتند “عن ظهورنا""تنازع ثوبها عن ظهرها"و مانند این تعبیرات

دانش نامه امام حسین ج7 ص311

“السابقون السابقون"، صحرا، عطش، دریای خون
نی، نینوا، لیلا، جنون،"نون و القلم"، “ما یسطرون”

شمشیر در شمشیر شد، دستان حق زنجیر شد
طفل سه ساله پیر شد، “آمنت ربّی فاسمعون”

طفلی به روی دست شد، تیر سه شعبه مست شد
آن لحظه عالم پست شد،"یا قوم ماذا تعبدون ؟”

اشبه به ذات مصطفی، من فرط نوره اختفی
بعدک، علی الدنیا عفی، “ما هؤلاء ينطقون”

فانیّ ِ باقی، دیده‌ای؟! بی‌چشم راوی، دیده‌ای؟!
بی دست ساقی، دیده‌ای؟! “انّا الیه راجعون”

تا بیرمق شد پیکرت، دعواست بالای سرت
پیراهنت، انگشترت، “مما رزقنا ینفقون”

هنگام سحر شب عاشورا، امام حسين عليه السلام اندكى خوابيد و بيدار شد، و به حاضران فرمود: در خواب ديدم، سگانى به من روى آوردند تا مرا بدرند، در ميان آنها سگى دو رنگ ديدم كه از همه بر من سخت‏تر بود، و گمان دارم كشنده من از ميان دشمن، مردى مبتلا به پيسى است، باز در عالم خواب رسول خدا صلى الله عليه و اله و سلم را با جمعى از اصحاب ديدم، فرمود: «اى پسرك من، تو شهيد آل محمد هستى، و اهل آسمانها از آمدن تو شادى مى‏كنند و امشب افطار تو در نزد من باشد، تاخير مكن، اين فرشته‏اى است كه از آسمان فرود آمده تا خون تو را بگيرد و در شيشه سبزى نگهدارد».

اين خوابى را كه ديده‏ام حاكى است كه اجل نزديك است و بدون شك هنگام كوچ كردن فرا رسيده است. (1)

1- نفس المهموم ص 119.

و زني محو تماشاست زبالاي بلندي.

الف قامت او دال و همه هستي او در كف گودال…

و سپس آه كه الشّمرُ…..

آجرك الله يا صاحب الزمان (عج)

در مقاتل خوانده ام گودال غوغا شد، ولی
آن طرف تر بود غوغا… آن طرف تر… بر تلی

آسمان گو بر زمین آید ولی هرگز مباد
پیش چشم خواهری بر خاک و خون افتد یلی

قتلگاه زینب است این یا حسین ابن علی؟
قتلگاه زینب است این… یا حسین بن علی!

“حنجر” است این واژه یا “خنجر"؟ میان خط اشک
همچنان ناخوانده مانده صفحه های مقتلی

محمد مهدی سیار

 حضرت امام سجاد عليه السّلام فرمودند:

 خدا حضرت عباس را رحمت كند! حقا كه امام حسين را بر خويشتن مقدَّم داشت و جان خود را فداى آن حضرت نمود تا اينكه دستهاى مباركش قطع شد. خداى مهربان در عِوَض دستهاى عباس‏ عليه السّلام دو بال‏ به وى عطا كرد تا بوسيله آنها در بهشت با ملائكه پرواز نمايد. كما اينكه اين نعمت را نيز به جعفر بن ابى طالب عطا كرد.

 و براى عباس نزد خداى تبارك و تعالى مقامى است كه در قيامت همه شهداءِ اولين و آخرين به او غِبطِه می خورند.

امالی(شیخ صدوق)،ص362و363.

محرمی شویم

اصلا این صحیح نیست که دهه عاشورا برای کسب معارف اهل بیت هیات راه بیاندازیم ده شب پای سخنرانی برویم، اما دسته نرویم. دستۀ عزاداری مودت است، مودت یعنی ابراز محبت. محبتت را در دستۀ عزاداری امام حسین(ع) ابراز نکنی، کجا می‌خواهی ابراز کنی؟ خدایا ما را جزء اقامه کنندگان عزای امام حسین قرار بده

استاد پناهیان

امام حسین علیه السلام فرمودند：

یا أَخی کُنْتَ الْعَلامَةَ مِنْ عَسْکَری وَ مُجْمِعَ عَدَدِنا، فَإِذا أَنْتَ غَدَوْتَ یَؤُلُ جَمْعُنا إِلَى الشِّتاتِ، وَ عِمارَتُنا تَنْبَعِثُ إِلَى الْخَرابِ»

برادر جان! تو نشانه (شکوه و عظمت و) برپایى سپاه من و محور پیوستگى نفرات ما هستى.
اگر تو ( از پیش ما) بروى ، معیّت ما پراکنده، و ویران مى‌‌‏شود.

بحارالانوار ج 45 ص 41