قَالَ الصّادق سلام الله علیه:

وَ اللَّهِ لَوْ أَنِّي حَدَّثْتُكُمْ فِي فَضْلِ زِيَارَتِهِ لَتَرَكْتُمُ الْحَجَّ رَأْساً وَ مَا حَجَّ أَحَدٌ وَيْحَكَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ اتَّخَذَ كَرْبَلَاءَ- حَرَماً آمِناً مُبَارَكاً قَبْلَ أَنْ يَتَّخِذَ مَكَّةَ حَرَما

حضرت آقا امام صادق سلام الله علیه:

به خدا قسم اگر در فضیلت زیارت امام حسین سلام الله علیه با شما سخن میگفتم قطعا حج را به طور کلی رها می کردید و هیچ کدام از شما به حج نمی رفت.
مگر نمی دانی که خداوند سبحان قبل از این که مکه را حرم خود بگیرد کربلا را حرم امن و مبارکه خود گرفت.

كامل الزيارات، النص، ص: 267
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏98، ص: 33
وسائل الشيعة، ج‏14، ص: 514
منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة (خوئى)، ج‏2، ص: 265
ترجمه ی نفس المهموم ، ص ۵۰۲

 معاویه بن وهب می‏گوید وارد منزل حضرت صادق علیه‌السلام شدم

در نمازخانه منزلش، به نماز ایستاده بود
صبر کردم تا نمازش تمام شد
دیدم پس از نماز، …. دست به دعا برداشت
و برای زائران قبر حسین بن علی دعا کرد
آنانکه با انفاق مال و تلاش بدنی به زیارت حسین می‏روند، برای پیوند با ائمه و شادکردن رسول خدا و پاسخگویی به فرمان امامان و خشمگین ساختن دشمنان و راضی کردن خداوند

و چنین دعا کرد:
خدایا، از آنان‏ راضی باش
و خود و خانواده ‏شان را، شب و روز، نگهدار
و همراهی‏ شان کن و از شر هر جبار سرکشی و ستمگر
و از گزند شیاطین نهان‏ و آشکار در امانشان بدار
و نیازهایشان را برآور
خدایا به آنان، بخاطر اینکه از وطن، دور ماندند و ما را بر فرزندان و بستگان خود برگزیدند، بهترین پاداشها را عطا کن
خدایا! آن چهره‏ها را که آفتاب در این راه تغییر داد، رحمت کن
آن صورت‌هایی را که بر تربت حسین، قرار گرفت، مورد لطف قرار بده
آن چشمهایی را که در راه ما اشک ریخت، آن دلهایی‏که برای ما و تشنگی ما سوخت، آن ناله‏ هایی که برای ما سرداده شد، رحمت کن.

خدایا! من آن بدنها و جانها را تا قیامت، تا هنگام ورود به کوثر در آن روز تشنگی بزرگ، به تو امانت می‏سپارم…

امام، همچنان دعا می‏خواند و سجده می‏کرد.
پس از فراغت ‏از نماز، گفتم: این دعاهایی را که از شما شنیدم، … به خدا قسم، آرزو کردم که ای کاش به حج نرفته بودم و حسین را زیارت می‏کردم.

امام فرمود:
تو به او بسیار نزدیکی. پس چه چیز مانع از آن می‏ شود که به زیارتش بروی؟
ای معاویه بن وهب! مبادا که این کار را ترک کنی؟
گفتم: نمی‏ پنداشتم ‏که کار، به این ارزش و عظمت می‏رسد.

کلینی الكافی جلد‏4، صفحه 582

زیارتامام صادق (علیه السلام) فرمودند: هر کس دوست دارد روز قیامت، بر سر سفره هاى نور بنشیند، پس خود را در زمرۀ زائران امام حسین(علیه السلام) قرار دهد.

 قال الامام الصادق(علیه السلام): مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ عَلَى مَوَائِدِ نُورٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ- فَلْیَکُنْ مِنْ زُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع‏لیه السلام

کامل الزیارات، ص135

عده ای را طلبیدی به زیارت اما
نشده قسمتشان بیشتر نوکرها…

١. رفتار نیکو با همراهان
«حُسْنُ الصَّحَابَةِ لِمَنْ یَصْحَبُک»

٢. کم‌گویی
«قِلَّةُ الْکَلَامِ إِلَّا بِخَیْر»

٣. فراوان به یاد خدا بودن
«کَثْرَةُ ذِکْرِ الله»

٤. پاکیزگی لباس
«نَظَافَةُ الثِّیَاب»

٥. غسل پیش از آمدن به مرقد امام حسین (ع)
«الْغُسْلُ قَبْلَ أَنْ تَأْتِیَ الْحَائِر»

٦. بسیار نماز خواندن
«کَثْرَةُ الصَّلَاة»

٧. صلوات فرستادن
«الصَّلَاةُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد»

٨. با وقار بودن
«التَّوْقِیرُ لِأَخْذِ مَا لَیْسَ لَک‏»؛ با وقار بودن در صرف‌نظر از دریافت آنچه متعلق انسان نیست.

٩. پرهیز از نگاه به حرام
«یَلْزَمُکَ أَنْ تَغُضَّ بَصَرَک‏»

١٠. کمک به نیازمندان در سفر
«یَلْزَمُکَ أَنْ تَعُودَ إِلَى أَهْلِ الْحَاجَةِ مِنْ إِخْوَانِکَ إِذَا رَأَیْتَ مُنْقَطِعاً وَ الْمُوَاسَاة» کمک به همسفران و برآورده کردن درخواست های ایشان

١١. تقیه
«وَ یَلْزَمُکَ التَّقِیَّةُ الَّتِی قِوَامُ دِینِکَ بِهَا» باید از هر نوع کاری، که به وحدت آسیب می زند، مانند مطرح کردن اختلافات مذهبی، توهین به بزرگان یکدیگر و القاء شبهات و… به شدت خودداری شود.

١٢. ترک گناهان
«الْوَرَعُ عَمَّا نُهِیتَ عَنْه‏»

١٣. ترک مجادله
«وَ الْخُصُومَةِ وَ کَثْرَةِ الْأَیْمَانِ وَ الْجِدَالِ الَّذِی فِیهِ الْأَیْمَان؛ و نیز [پرهیز کنی] از بگو مگو کردن و سوگند فراوان و کشمکش‌هایى که در آن، سوگند یاد می‌شود».

‍

توجه به جنبه اجتماعی امور (الناس)

قال اميرالمومنين(علی علیه السلام) :

 لاَ يَتْرُكُ النَّاسُ شَيْئاً مِنْ أَمْرِ دِينِهِمْ لاِْسْتِصْلاَحِ دُنْيَاهُمْ إِلاَّ فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ مِنْهُ.

امام(عليه السلام) فرمودند:

مردم چيزى از امور دينشان را براى اصلاح دنيايشان ترك نمى كنند
مگر اين كه خداوند چیزی زيان بارتر از آن را به روى آنها مى گشايد.

حكمت١٠٦ نهج البلاغه

از امام صادق علیه السلام سوال شد: علت برخاستن در موقع شنیدن نام حضرت قائم علیه السلام چیست؟

فرمودند: زیرا برای او غیبتی طولانی است و از شدت مهربانی خود نسبت به دوستانش هر کس را که به این لقب از او یاد کند به دیده عنایت می نگرد، زیرا این لقب یادآور قیام آن حضرت می باشد و به خاطر بزرگداشت آن وجود مقدس است که باید بنده خاص و فروتن هنگامی که حضرت مهدی علیه السلام با دیدگان شریفش به او نگاه می کند، برخیزد و احترام کند و تعجیل فرج او را از خدای تعالی بخواهد.

( منتخب الأثر ، ص ۵۰۶ )

در این باب از جلیل سید عبدالله سبط محدث جزایری سوال شد آن مرحوم در بعضی از تصانیف خود جواب دادند که خبری دیدند که مضمون آن این است

« روزی در مجلس حضرت صادق علیهه السلام اسم مبارک آن جناب برده شد ، پس حضرت به جهت تعظیم و احترام آن برخاست .»

( منتهی الامال : شیخ عباس قمی :563)

در کتاب منتهی الامال آمده است که : روایت شده که دعبل خزاعی وقتی که انشا کرد قصیده تائیه خود را برای حضرت امام رضا علیه السلام چون رسید به این شعر :

خروج امام لامحالة خارج یقوم علی اسم الله بالبرکات

حضرت امام رضا علیه السلام برخاست و بر روی پاهای مبارک خود ایستاد و سر نازنین خود را خم کرد بروی زمین پس از آن که کف دست خود را بر سر گذاشته بود گفت : اللهم عجل فرجه و مخرجه وانصرنا به نصرا عزیزا . (همان)

پیامبر اکرم (صل الله علیه وآله)به علی(علیه السلام)فرمودند:

 یا علی، ششصد هزار گوسفند میخواهی، یا ششصد هزار دینار، یا ششصد هزار کلمه؟

عرض کرد: ششصد هزار کلمه.

 فرمود: من برای تو ششصد هزار کلمه را در شش کلمه جمع می نمایم:

۱- یا علی وقتی دیدی مردم به مستحبات مشغولند، تو به تکمیل واجبات مشغول باش.

۲- هرگاه دیدی مردم به عمل دنیا مشغولند، تو به عمل آخرت مشغول باش.

۳- هنگامی که دیدی مردم مشغول به عیب گویی  یکدیگرند تو مشغول به عیوب خود باش.

۴- هنگامی که دیدی مردم مشغول به زینت دنیا می باشند، تو مشغول به زینت آخرت باش.

۵- هنگامی که دیدی مردم به زیادی عمل مشغولند، تو به خوبی عمل مشغول باش.

۶- هنگامی که دیدی مردم به مخلوق متوسل می شوند، تو به خالق متوسل شو.

 یا علی، بر مردم زمانی بیاید که اقرار کننده به حق اهل نجات باشد.

عرض کرد: عمل کجاست؟
فرمود: در آن روز عملی نیست.

حور نه اون حور بهشتی وگرنه حوری های بهشتی که وفادارند.

پیامبر اكرم (صلی الله علیه واله):

 نـــــبـــاید حُسْن صـــــورت زن را بر حُسن دیـــــن داری او برگزید.

 كنز العمال، حدیث ۴۴۵۹۰

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

زیبا شدن مهمتر از زیبا بودنست.

البته زن زشت که وجود نداره ولی کسی هم نگفت بگرد دنبال زن زشت.منظور اینکه حواست به اولویت ها باشه.
.

ادْرَکَ سَلْمانُ الْعِلْمَ الاَوَّلَ وَ الْعِلْمَ الاخِرَ وهُوَ بَحْرٌ لا یُنْزَحُ وَ هُوَ مِنّا اَهْلَ الْبَیْتِ
سلمان درک کرد علم اوّل و آخر را و او دریائی است که هرچه از او برداشته شود تمام نشود و او از ما اهل بیت است.

رجال الكشي، ج‏1، ص: 52
امالي(صدوق)، ص: 252
الإختصاص، ص: 11
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏22، ص: 319
روضة الواعظين(ط - القديمة)، ج‏2، ص: 281

امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند:

ای ابوذر سلمان باب اللّه است در زمین

 فرمودند: هرکه انکار او کند کافر است.

 امام باقر سلام الله علیه او را از متوسّمین شمرده اند.

 امام صادق سلام الله علیه او را بهتر از لقمان معرفی نمودند.

آن جناب (اسم اعظم ) می دانست و از مُحدَّثین (به فتح دال ) بود.

بهشت مشتاق و عاشق او بود.

حضرت رسول و امیرالمؤمنین صلوات اللّه علیهما و آلهما چیزهائی تعلیم او فرمودند از مکنون و مخزون علم اللّه که احدی غیر او قابلیت و قوّه تحمّل آن را نداشته است.

منتهی الآمال