روزی شیطان، موسی (ع) را ملاقات کرد و به او عرضه داشت:« ای موسی! تویی آن انسانی که خداوند مهربان تو را به رسالت برگزیده و بی واسطه با تو سخن می گوید. و بدین خاطر از آبروی فوق العاده ای برخورداری. من یکی از مخلوقات خدایم، گناهی را مرتکب شدم وعلاقه دارم از آن گناه به درگاه حضرت حق توبه کنم! به پیشگاه  محبوب عالمیان واسطه شو تا توبه ام را بپذیرد».

حضرت موسی(ع) قبول کرد. از خداوند مهربان درخواست کرد:«الهی توبه اش را بپذیر».

خطاب رسید:« موسی! خواسته ات را قبول کردم.به شیطان امر کن به قبر آدم سجده کند، چرا که توبه از گناه ،جبران عمل فوت شده است».

موسی(ع) ابلیس را دید و پیشنهاد خدای متعال را به او گفت. ابلیس سخت عصبانی شد و با تکبر گفت:«ای موسی! من به زنده او سجده نکردم، توقع داری به مرده او سجده کنم!»

سپس گفت:« ای موسی! بخاطر اینکه به درگاه حق جهت توبه من شفاعت کردی، بر من حق دار شدی. به تو بگویم که در سه وقت مواظب ضربه من باش که هر کس در این سه موضع مراقب من باشد از هلاکت مصون می ماند:

 1- به هنگام خشم و غضب بیدار فعالیت من باش که روحم در قلب تو وچشمم در چشم توست و همانند خون در تمام وجودت می چرخم تا به وسیله تیشه خشم ریشه ات را بر کنم.
2- به وقت قرار گرفتن در میان جهاد متوجه باش که در آن وقت من مجاهد فی سبیل الله را به یاد فرزندان و زن و اهلش انداخته تا جایی که رویش را از جهاد فی سبیل الله برگردانم!
3- بترس از اینکه با زن نامحرم خلوت کنی که من در آن جا واسطه نزدیک کردن هر دو به هم هستم!»

خلاصة المنهج، ج1، ص37 ؛ امالی مفید، مجلس 19، ص172 ؛ شیخ کلینی ، کافی،ج2،ص314