فرصت را از دست ندهید

اضاعة الفرصة غصة (حکمت 118 نهج البلاغه)

یکی از نعمتهای بزرگ الهی فرصت و بستری است که بر ما داده شده است تا از آن برای پیشبرد برنامه ها و اهداف زندگی خود بهره ببریم.

نعمتی که محدود است و باید هر لحظه آن را قدر دانست.

نعمت سلامتی، نعمت جوانی، نعمت زندگی، نعمت داشتن مدیر و همکاران خوب، نعمت نشاط، نعمت کسب روزی حلال و بسیاری از نعمتهای دیگر که برای ما حاصل شده است و باید هم شکرگزار بود و هم برای رسیدن به هدف از آن بهره جست و بهترین بهره ها را از آن برد.

در بین این نعمتها، نعمت خدمتگزاری و خدمت به مردم که خود منزلتی عظیم در درگاه خدای متعال دارد از آن فرصتهایی است که نصیب ما شده است. این مقام و پست، هم می تواند ما را در پیش خدا عزیز کند و هم می تواند ما را مغضوب الهی گرداند. چه خوب است در این فرصتی که خدا به ما داده است، به بهترین وجه هر آنچه که می توانیم برای انجام تکالیف اداری و خدمتگزاری هر چه بیشتر وبهتر به مردم و همکاران خود استفاده نمائیم. نکند به این نعمت ناشکری کرده و بعدا حسرت این را بخوریم که ای کاش فلان کار را می کردم.

امام علی(ع) در حدیث دیگری می فرماید:

« ایها الناس! الان الان من قبل الندم و من قبل « ان تقول نفس یا حسرتا علی ما فرطت الله من جنب الله» ای مردم هم اکنون به پا خیزید و پیش از آنکه فرصتها از دست برود و پشمان شوید و پیش از آنکه روزی برسد که بگویی:« افسوس ب رمن از کوتاهی هایی که در اطاعت از فرمان خدا کردم» (میزان الحکمة؛ ح 15791)

پس  قدر ثانیه ثانیه این لحظات را بدانیم که روزی حسرتش را خواهیم خورد.