امام صادق عليه السلام فرمودند:

فكر مى كنى اگر خداوند به كسى چيزى داده، به اين خاطر است كه او در پيشگاه خدا احترام دارد؟
و اگر به كسى چيزى نداده، از آن روست كه او در نظر خدا، خوار و بى مقدار است؟
نه!

بلكه مال و ثروت، از آنِ خداست كه نزد انسان به امانت مى گذارد
و به انسان ها اجازه مى دهد كه با رعايت ميانه روى ، بخورند و بپوشند
و ازدواج كنند و وسيله سوارى سوار شوند و اضافه آن را به مؤمنانِ نيازمند بدهند
و به اين وسيله، آنها را از پريشانى برهانند.
پس هر كس چنين كند ، آنچه مى خورد و
مى نوشد و سوار مى شود و ازدواج مى كند، حلال است
و هر كس از اين حد تجاوز كند، بر او حرام است …
آيا خيال مى كنى اگر خداوند مالى را به امانت به كسى بدهد ،
او حق دارد اسبى را به ده هزار دِرهم بخرد،
در حالى كه اسب بيست دِرهمى هم برايش كافى است؟

… و حال آن كه خداوند فرموده است:
«اسراف نكنيد كه خدا اسرافكاران را دوست ندارد»؟!

بحار الأنوار، ج 79، ص 304، ح 17