بسم الله الرحمن الرحیم 

امام صادق - علیه السلام - فرموده  است که فردی نزد ایشان آمد و گفت : پدر و مادرم فدایت ، ای فرزند رسول خدا ! به من پندی بیاموز .

امام در پاسخ فرمود :

« اگر روزی را خداوند - تبارک و تعالی - بر عهده گرفته است ، بنابراین ، اهتمام تو برای چیست؟!

و اگر روزی تقسیم شده ، پس حرص برای چیست؟!

و اگر حساب حق است ، جمع آوری برای چیست؟!
و اگر پاداش از سوی خداست ، پس تنبلی برای چیست؟!
و اگر جای گزینی از سوی خداوند - عزّوجلّ - حق است ، پس بخل برای چیست؟!
و اگر کیفر خداوند - عزّوجلّ - آتش است ، پس نافرمانی برای چیست؟!
و اگر مرگ حق است ، پس شادی برای چیست؟!
و اگر عرضه شدن به درگاه خداوند - عزّوجلّ - حق است ، پس نیرنگ برای چیست؟!
و اگر شیطان ، دشمن است ، پس غفلت برای چیست؟!
و اگر گذر از صراط ، حق است ، پس خودپرستی برای چیست؟!
و اگر همه ی چیزها به قضا و قَدَر است ، پس اندوه برای چیست؟!
و اگر دنیا پایان یافتنی است ، پس اطمینان به آن ، برای چیست؟! » .

… برگرفته از کتاب امالی ، محمدبن علی بن بابویه شیخ صدوق (ره)