.

.

کربلا ما را به سوی خود فرا می‌خواند و ارواح مشتاق ما بی‌تابانه، همچون کبوتران حرم، به‌ سوی کربلا بال می‌گشایند. بار دیگر صدای «هل من ناصر» امام عشق در دل تاریخ بلند است و این بار حضور امت به‌راستی شگفت‌آور است. هر آن‌کس در هر زمان و در هر جا به این صلا لبیک گوید کربلایی است و کربلا میزان عشق است و اهل الله را از اغیار جدا می‌کند.

کربلا، آغوشت را بگشای، حزب الله به سوی تو می‌آید.

جلوه‌های شگفت‌آور حضور امت، همه حکایت از این دارد که آنان حضور تاریخی خود را می‌شناسند و سر آنچه عاشورا را جاودانه ساخته است دریافته‌اند.

حب حسین‌(ع) سر‌الاسرار شهداست. فاین تذ‌هبون؟ اگر صراط مستقیم می‌جویی بیا؛ از این مستقیم‌تر راهی وجود ندارد: حب حسین علیه السلام.

چه روزگار شگفتی! همه تاریخ در اینجا حاضر است.

شهید سید مرتضی آوینی

.

خداوند در سوره احزاب می فرماید :

مَّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ (4)

خداوند در درون هیچ کس دو قلب ننهاده است .

هرکس در برابر دو راهی کفر و ایمان قرار گیرد باید یکی از این دو راه را انتخاب کند ، یا باید ولایت الله را پذیرفت ویا ولایت طاغوت

(اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ*)

امام جعفر صادق (ع) می فرمایند : مَّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ

یعنی اگر کسی با قلب خود قومی را دوست بدارد و باهمین قلب دشمنان آنها را دوست بدارد ، این غیر ممکن است (تفسیر کنزالدقایق و بحرالغرایب / ج 1 / ص 313 )

امیرالمومنین حضرت علی (ع) می فرمایند : “لا یجتمع حبنا و حب عدونا فی جوف انسان ان الله عزوجل یقول : مَّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ

دوستی ما با دوستی دشمنان ما در درون کسی جمع نمی شود ،(چرا که ) خداوند می فرماید:

خدا در درون آدمی دو قلب قرار نداده است ."(بحارالانوار / ج 24 / ص 318)

ان شاء الله حب امیرالمومنین (ع) چنان فضای قلبمان را احاطه کند که جایی برای حب دیگری باقی نماند . می بینی ! حتی در دوست داشتن امام مان نیز به عنایت ویژه او نیازمندیم . چنانکه روزی حسین (ع) با نگاهش دل زهیربن قین را لرزاند و کربلایی اش کرد . . .